hüzünlü siirler - derin duygular - iki ezan arasi - siir deryasi - ask siirleri
Uzaklaşıyordu benden gün be gün...
Her gün biraz daha sessizleşiyordu sohbetlerimiz...
Kadınlar anlar...
Bir veda öncesi suskunluktu bu...
Seyrediyordum öylece gidişini sessizce...
Ve... Gittin...
Gittiğin günden bu yana sana biraz daha yakınlaşıyorum
Bazen, yaşadığın ev oluyorum;
Her yerinde ayrı bir sen var
Bir kez daha seviyorum seni umarsızca hayalimde...
Bazen, uzandığın yatak oluyorum;
Gece dertlerine şahit oluyordum
Kurduğun ufak mahkemelerde Herkesi yargılıyordun
O mahkemelerde bir ben yoktum birde sen!
Bazen, kafanı koyduğun yastık oluyordum;
Gece rüyalarında dolaşıyordum
Korkarak...
Bazen, yorganın olup seni sarıyordum
Gece rüyan olup korkutuyor, ara sıra sevindiriyordum
Geçirdiğin bir gün oluyordum, ilginç karakterlerinle
Bir bakmışım sevmediğin insan oluyorum
Bana bakışını görüyordum.
Her zaman sevdiğim o sert bakışlar,
Ama bu sefer daha farklı bakıyor
İnsan sevmediği insana ne kadarda korkutucu bakabiliyor...
Giydiğin elbise olup seni sıkıca sarabiliyordum
Taktığın künye oluyordum bileklerinde
Birden sessizce bedenin girip kalbin oluyordum.
Kalp atışların ben duruşların ben...
Birden ruhun oluyordum...
Bıraksam göçeceksin, kalsam duracaksın
Aslında yaşadığımız her şey teferruat
Asıl hakikat ise;
Ruhun gibi bende terk edeceğim seni iki ezan arasında bir Elveda ile...