kal yanımda, ömrüm boyunca seni bekledim ben.
Ateş böceği sevmişti tırtılı, tırtılın ona hayran bakışlarını ama tırtıl uçamazdı ki,
gelemezdi ki onunla gittiği yerlere. Tüm bunları düşününce ateş böceği HAYIR dedi,
kalamam yanında, benim uzaklara gitmem lazım; özgür olmam, ışığımı ve güzelliğimi
herkese göstermem lazım dedi. Tırtıl yıkıldı bunları duyunca, hayatı boyunca
gelmesini beklediği güneşi uçup gidiyordu, belki onu göremeyecekti bir daha.
Tırtıl katlandı bu acıya ve bıraktı ateş böceğini; uçmasını izledi arkasından
mahzun mahzun. Ateş böceği ışığıyla gitti, tırtılın kalbiyle gitti ve tırtılı
bıraktı karanlığa yeniden.. Ateş böceğinin gitmesiyle derin bir hüzün kapladı
tırtılın kalbini. Karanlık bedenini sıkıştırmaya başlamıştı sanki artık.Benim
için en iyisi dünyadan çekilmektir herhalde dedi. Kozasını örmeye başladı hüzünle..
Her ilmeği acıyla attı tırtıl, her ilmeği güneşinin sevdasıyla attı...
Ve tamamlanınca kozası, arkasına bakmadı tırtıl bir kere daha, uykusuna
daldı sessizce ve gözlerini yumdu sımsıkı.
ALINTI