Duydumki ağlıyormuşsun
Gözyaşlarını pervasız bir çocuk gibi akıtıyormuşsun
kıyamadığım her damlanı
Her güzel ıslaklığı terk ediyormuşsun
Yanımda ol dedin
Peki ben yalnızken sen nerelerdeydin?
Neyse hesap değil destek vaktidir
Çektiğim acıların hesabı verilecek
Görülecektir cezası döndüğüm ölümlerin
Şimdi sana hayatı öğretme zamanıdır
Yüzünden silinsin artık hoyrat hüzünlerin..
Hayatı yaşamadın hiçbir zaman
Bir kaldırımda uyudunmu üşüdün mü soğuktan?
Peki sevdiğinin kapısında bekledin mi sabaha kadar hiç bıkmadan
Yoruldum diyorsun hayattan
Söyle sevgi için nefessiz kaldın mı acılardan korkmadan?
Sevda kuşlarını hep koynunda uçur
Herşeye gülümsemeyini bu hayat can evinden
Ta derinlerden vurur
geceleri sen uyuyamassın
Uykusuzluk bile uyur...
Gözlerin şişer sabahları sabah etmekten
Göz yaşlarıda cabası
İnsanlar bıkmadı bıkmıyacak bitmekten
Anlayamazsın nedendir bu kaybetme çabası...
Şimdi başını dikelt sevdiğim
Gözyaşlarını sakla sıcak kalsın yüreğin
Duydumki ağlıyormuşsun
Ağlama...
Ağlamaki güneş doğsun yeniden
Hayat tazelensin kurtulsun gözlerin neminden
Sıyrıl herkesin acı sözlerinden
Sevgiye kulak ver dinle aşkın eşsiz melodilerinden
Nehirlerini bana doğru çevir
Suskunluğu haklı haykırışlara değiştir
Bitmez bitmeyecek bu acılara seyir
Haydi sende gel tat hayatın acı yerlerinden...
Ben sana tesekkurler ederim ama,emege saygi gosterelim,ve ben yazmadim bu siiri,
ve yazdigin o kelme ne anlama geliyo onuda anlamis degilim icinde kalmasin neyazcaksansa tam yaz