Sessizlik Cinayettir Bazen

Son güncelleme: 23.09.2006 23:28
  • Belki ellerine kan bulaşmaz; belki gözlerini yumar, kulaklarını tıkarsın; çığlıklar parçalanır duvarlarında...

    Kafanı çevirirsin yardım nidalarına ya da elvedalara...

    Hiçbir şey değişsin istemezsin; yolunu tutmuş, yükünü almışsındır; paylaşmayı bilmezsin...

    Kimsenin yerine koyamazsın kendini; ne anlamaya, ne anlamlandırmaya çalışmazsın bir şeyleri...

    Sevgiden, aşktan, dostluktan dem vurup, ortak olmazsın sorunlarıma...

    Her adım atışında çekersin kendini geri; konuş! derim, susarsın...

    Ya düşüncelerin yoktur kendine ait, ya korkarsın düşündüklerini söylemekten...

    Gerçekten var mısın, ihtiyacım olduğunda ortalıkta görünmezken...

    Nasıl inanırım sana; haklıya ;haklıhaksıza haksız; diyemezken...

    Sessizlikte boğulurken sesim; ancak fısıldayarak söyleyebiliyorum: sessizlik cinayettir!

    Gidene gitme diyemeyenin, gelene hoş geldini ne kadar anlamlıdır bilemiyorum.

    Benim gibi konuşmayıp, benim gibi yazmayandan uzak durursam; nereye götürür beni bu tekdüzelik!

    Arada bir saçmala! desin biri, ölçüp biçeyim, düşüneyim üstünde; onun kadar sert, onun kadar umursamaz olmayayım; içim rahat olsun yanılıyorsun derken ve gülümseyeyim.

    Dikkatli oldugumdan dikkat isterim doğru; kaçınırim kötü söz söylemekten; anlamadan itham etmek istemem; tahammül gösteremem yargısız infazlara; her duyguma bir cümle bağlayabilirim istersem; ama öfkelenmeden yazamam, yazamam yazmasına da sövemem de kimseye...

    Sessizlik izin verir karşındakine, seni dilediğince yorumlaması için...

    Ve bazen, en fazla bağıranla, hiç sesi çıkmayanı ayıramam birbirinden...

    Ve merak ederim:Ne saklıyorlar benden?

    Belki gözlem yapıyorlar, belki veri topluyorlar; herkes bağırırken susmak, erdem sayılır belki; ya sessiz çoğunluğun bir parçası olmak?

    Ben ağlarken gülüyorsan anlayış gösterebilirim; ben ağlarken ağlıyorsan dostum diyebilirim, ben kalırken gidiyorsan "korkak" sanabilirim; ben severken itiyorsan, vazgeçebilirim senden ve ben sorarken susuyorsan, katlim vaciptir demektir; ölebilirim!

    Sessizlik cinayet işler bazen; ne bir tanık, ne bir kanıt bırakmaz arkasında; bazen bizim gibi sessiz, bazen tırnaklarını toprağa geçirerek, hayatımızdan çıkıp gider insanlar; bazen anlamamanın, bazen anlaşılmamanın acısını duyarlar.

    Ve fark etseler de, etmeseler de, kimse güvende değildir artık; oysa, güvende olmak için tercih edilir susmak!

    Ve vicdanımızın tek düşü olur; deliksiz uyumak!
#23.09.2006 08:29 0 0 0
  • susumak susmak
    cevapların en kötüsü en yaralayanıdır
    susmak erdem sayılsada konuşmak
    karşındakinin gözlerine bakarak kızgınlığını sevgini
    duygularını anlatmak bence en güzelidir

    sağol canım benim
    ne yorum yapacağımı şaşırdım çok etkilendim bir kaç kere okudum
    gönlüne sağlık diyorum

#23.09.2006 08:43 0 0 0
  • paylaşım için sağol
#23.09.2006 23:28 0 0 0