Bir Hüzün Mevsiminden Çıkarken Kalbim

Son güncelleme: 10.08.2004 22:32
  • Ayrılıkların puslu aynasındadır
    bekleyişlerin solgun yüzü
    Bekleyişler ki demlenişidir sabrın
    damıtır sessizliği ve üzüncü
    damıtır gurbetin kavruk memesinden
    ve emzirir
    hasretin yanık yüzlü çoçuğunu

    Sen ey sabrın ve üzüncün dervişi
    başını zamanın göğsüne koy
    ve dinle yalnızlığın iç çekişlerini
    Yalnızlıklar ki suskun bir akşam üstüdür
    usulca örtülecektir gecenin sessiz tülünü
    ve düşecektir ince bir rüzgarla
    hüznün harmaniyesi

    Ey yenilgilerin bezgin kuşu
    suskunun sarı sıcağındasın bunca zaman
    bataklıklardan sızan sinsi ve pis
    bir kokudur içinde tortulaşan kuşku
    Ve bulutsu bir ağırlığın yüküdür
    gittikçe ağırlaşan
    gittikçe yüreğini zonklatan

    Sen ki şafağın göğü müsün
    imbikle göğsünde göğün sütünü
    ve emzir sönmekte olan yıldızları
    sonra başını solgun bir demet gibi hasretin kuru dallarına koy
    dinle köpüklü kıyıların çağlayanını
    imbatın serin elidir yüzünü okşayan

    Güneşi kopar dalından ellerine al
    ve durmadan canını yakan sözü
    bitir şiirin kalbine
    akıt artık umudun billur ırmağını
    kavruk çölüne yüzümün
    ve bir sevda gibi yanaş
    hayatın kıyılarına

    Yoksa ey kalbim
    tel bile olamazsın şiirin sazına
#10.08.2004 22:32 0 0 0