Kahraman Tazeoğlu Sözleri - Kahraman Tazeoğlu Yazıları - Kahraman Tazeoğlu'ndan Sözler - Aşka Dair Sözler - Bambaşka Kitabında Alıntılar - Bambaşka Kitabında Seçme Sözler - Kahraman Tazeoğlu Bambaşka
Uğruna verdiklerim, sonunda seni kendine aşık etti. Ve beni hiç kimseye benzemediğim için severken, ötekilere neden benzemiyorum diye terkettin. Şimdi yaşananlar mı daha acı yoksa yaşanacaklar mı? Aşk, acının dolaylı tanımıymış, geç öğrendim.
************
Belki de sen aşka aşıktın, ben üstüme alındım bilmiyorum. Bir gün gerçekten seni terk edebilecek miyim onu da bilmiyorum. Üzerine sinen benin kokusunu duymadan yaşayabilecek misin sen?.. çünkü senden geriye sadece sen kalana dek terk edilmiş olmuyorsun.
İnsan yaşadığı anın değerini yaşadıklarından ötürü değil, neler yaşayacağını bilmediğinden ötürü bilmez. Seni çok seviyorum, bir gün seni terk etme gücümü kendimde bulup bulamayacağımı bilmeye bilmeye... anlıyormusun?
Gel "biz" olalım demek kolay benimle hiç olur musun?
************
"insan ihanet etmeyecek kadar temiz değildir çoğu kez. Ben bile ilk ihanetimi çocukluğuma yaptım; büyüyerek. Yine de öleceğini bildiği halde yaşamaktan korkmamalı insan. Nasıl yaşarsan öyle ölürsün çocuk."
**************
yanlışların ve eksiklerin yüzüne yüzüne vurulmuyorsa, bu senin mükemmel olduğunu değil, dostsuz olduğunu gösterir. Ben duymak istediğin yalanları veremem sana. Onlar sadece günü kurtarır. Işık sandığın ve tutunduğun karanlıkları sana göstermek zorundayım. Unutma; karanlığı aydınlatmazsan,zamanla o karanlığa alışır gözlerin.
*************
ayrılığı engellemek yoktur, ertelemek vardır. Ve rüyalar uyumak değil, uyanmak içindir. Bir gün gideceğim belliydi zaten. Unutma hayat, elde ettiklerinden ziyade, elinde kalanlardır.
**************
Beton yüreklerin harcında sevmek yoktur sevgilim. O zaman neden kalbime o kadar şefkatle girdin? Oysa ben seni öyle mi sevdim? Yokluğunun işkencesinde bile tek bir aldatma çıkmadı benden. Sen, onu ve beni aynı anda severken
*************
Birini sevmek için karşılık beklemem ki zaten sevdiğim hiçbir şarkı da benim için bestelenmedi.
*************
Şubat'ıydı. Kıştı. Soğuktu. Üşüyordu ellerim. Daha seni tanımıyordum. Bir sinema salonundaydım. Sen büfede bir şeyler satıyordun. İlk defa orada gördüm seni. Antrakt bitsin istemiyordum. Sonra gong çaldı, filme kaldığımız yerden devam ettik. Kızıl saçların kaldı aklımda, bir de kalbimi delip geçen gözlerin. O zamanlar, sahip olduğum en değerli şey olarak kendimi görmüyordum; çünkü daha seni tanımamıştım. Sonra parmağımdaki yüzüğe baktım Yasaktın sen bana Yasak
************
ayrılığı engellemek yoktur, ertelemek vardır. Ve rüyalar uyumak değil, uyanmak içindir. Bir gün gideceğim belliydi zaten. Unutma hayat, elde ettiklerinden ziyade, elinde kalanlardır.
*************
ve bilir misin AYRILMAK vazgeçmek gibidir.Doğru değildir ama gereklidir.Çünkü hayat olduğu gibidir; olması gerektiği gibi değil.
*************
Ne kadarda kolaydır aşk sen gibilere
Onlarcasına seviyorum demek
Elini eline sürmek
Nefesini nefesine düğümlemek
Oysa AŞK,
Biniyle bir defada ölmek yerine
Seninle bin defa ölmekti bende !
**************
Ben geri çektim öfkemi. Sen de kır küskünlüğünün nifak saçan dallarını. Affedilmez kusur işlenmedi bizde. Kırgınlığım sözüneydi. Sana, alındım ben! Alındım sevdiğime!
************
Unutma! Sana bir yabancıyken aşık olduğun, terk ederken en iyi tanıdığındır.
.../Aşk bir kelimeyse, bin kelimesizlikti çünkü. Öyle çok sustum ki sana, kendi sesimi unuttum adeta. Sana dilsizliklerden yapılma bir lisanla geldim; anlamadın İki ayrı uykuda iki ayrı rüyanın birbirine dokunması gibiydi aşk. Sen bunu bilmiyordun. Toydun. Aramızdaki fark buydu; Sen ateşin yaktığını bilirdin, ben ateşte yanmayı.
*************
ne birlikte olabilmeyi öğrendim, ne de seni kaybetmemeyi. Biz aşk değil, aşksızlık acısı çekiyoruz.
**************
Allah kimseye taşıyamayacağı dert vermezmiş. Elbette ayrılıktan ölmeyiz. Ama yine de sen gitme biz'den. Ayrılık ne kadar derinse, dayanma gücü de o kadar çoktur. Sen asıl sana yan; çünkü meleklerin ölme hakkı yoktur! Kalbinden öpüyorum.
Ben senden mutlu bir son değil, mutlu bir sonsuzluk istemiştim. Anlamadın! Belki de seni güzelleştiren hayatın çirkinliğiydi Bunu da ben anlamadım! Acaba benimle mutlu olduğun için mi beraberdin yoksa ben mutlu olduğum için mi? Bu sorunun da cevabını bırakmadın. Sadece gittin. Aşk ne senin bende gördüğündür ne de benim sende gördüğüm. Aşk; birlikte gördüğümüzdür sevgili. Seninle aynı değilmiş aşka bakışımız. Sen benden kusursuz bir aşk istedin, ben senden yaşanabilir bir aşk. Belki bu yüzyılın insanı değilsin diyeceksin bana ama bence aşk karşındaki insan çırılçıplakken bile gözlerini onun gözlerinden ayırmamaktır sevgili. Bu kadar temiz severken seni, koca bir hayatı kirletip terk ettin beni. Bu hayat seni unutabileceğim kadar uzun değil sevgili.
Bitmek denen, başlamakla başlar bazen. Bu yüzden biz hiç bitmeyeceğiz çocuk! Kavuşamayacağımız için, bizim hiç ayrılığımız olmayacak. Beni bekleme çocuk! Beklemek ayrılığa dönüşür zamanla Bul seni, kendini kaybettiğin bende. Ve unutma asla; kendin olabilmek adına sarf ettiğin aşırı gayret, bazen seni sana buldurmaz. Ve yine unutma ki herkes için her şey olmaya çabalayan, kendisi için hiçbir şey olmaz.
Ey ayak izleri kalbimde kalanım Şimdi herkes biraz daha sen Her saat biraz daha geç ve aylar fazla geliyor yıllara.
Insan ne kadar güçlü olsa da aşkta, aşk hep yenilen oluyordu ayrılığa. Tokat gibi bir "git"le çıktı bir gün karşıma. Ummazdım bu kadar yanacağını canımın. Çok ağladım... Ağlamalarım ağlamalardan utandı.
Çok mu acıttı seni karşılık istemeyen aşkım; ki bu kadar haince oldu git'in? Neydi sana bu kadar ağır gelen; ben mi, sevgim mi? Oysa ben sana bakınca kendi hayallerimi görüyordum. Benim kaderim senin alnında yazılıydı. Ama sen bilmiyordun, anlamıyordun. Kalpçeden anlamıyordu senin dilin. Ben severken konuşmazdım ki sevgili; aşka bir bıçak gibi insin istemezdim yanlış anlaşılacak sözlerim
"Aşka köpek olan kaybeder" derdi hep. O zamanlar ne demek istediğini anlayamazdım. Çok sonra anlam bulurdu bende söylediği her şey. Şu anda karşımda balon satan bu ihtiyar, ne çok şey öğretmişti bana aşk adına. Acaba kendisi anlattıklarının neresindeydi o zamanlar diye merak ederdim. Bana "Aşka rağmen aşka inan" derdi. Aşkı tarif ediş biçimi bile başkaydı İrfan amcanın. "Aşk bir denizdir, içinde kendi yüzdürüğü gemileri batıran" derdi.
Kahraman Tazeoğlu'nun "BAMBAŞKA" adlı kitabındaki "İRFAN AMCA" isimli hikayeden alıntıdır...
bambaşka sözleri - kahraman tazeoğlu sözleri
Uğruna verdiklerim, sonunda seni kendine aşık etti. Ve beni hiç kimseye benzemediğim için severken, ötekilere neden benzemiyorum diye terk ettin. Şimdi yaşananlar mı daha acı yoksa yaşanacaklar mı? Aşk, acının dolaylı tanımıymış; geç öğrendim.
AYRILIĞIN YAR ETKİSİ
BAMBAŞKA
*****************
Keşke sen de aşkı karşındakinin gözlerine değil de kalbine bakarak öğrenmiş olsaydın.
Kahraman Tazeoğlu
BAMBAŞKA
*****************
"Bu zamana kadar hep uzaktan bakmışım hayata. Sense benim uzaktan baktığım hayatın tam ortasından geliyorsun. Ateşin uzağında olan adını anmayı, içinde olan yanmayı bilir değil mi?"
BAMBAŞKA
*****************
Hastalandığımda, sen de kendini hasta edecek kadar severdin beni. Senden sonra, giderken bir hoşçakal bile demeyecek kadar ruhsuz insanlar sevdim ben. Öyle pişmanım ki sevgilim. Artık benden sonrası kim bilir kimlerin başlangıcı.
BAMBAŞKA
****************
Ben kendime uzun ve acılı bir yol seçtim. Bu yol her aşka ana avrat dümdüz gidiyor. Böyle bir yolda hayata kaç şeker atsam tatlanır?
Kahraman Tazeoğlu Sözleri - Kahraman Tazeolu Bambaşka Sözleri - Bambaşka Kitabından Alıntılar - K.Tazeoğlu Bambaşka Sözleri
Keşke becerebilseydik be sevgili Keşke her şey her yere dağılmasaydı böyle. Keşke biz hep biz kalsaydık. Biz olabilmek uğruna, ben'lerimizi kaybetmeseydik. Ölürcesine mutlu olmayı dilemek yerine, mutlu ölümlerle bu aşkı bitirebilseydik. Uzaktan tanıyamadık bu peruklu acıları. Anlayamadık; aşk önce dıştan içe, sonra içten dışa yakarmış insanı Bilemedik bazı aşkların kirli olduğunu ve gözyaşıyla yıkanmadan silinmediğini
Ne hissettiğin nasıl algıladığınla ilgilidir çocuk. Elimi kalbine koymasam da nasıl attığını hissedebiliyorum buradan. Sakın unutma! Unutmak değil, unutulmaktır asıl yalnızlık...
K.Tazeoğlu
"Bugüne mutluluk değil istediğim. Derdim yarına umutlu olmak."
BAMBAŞKA
Öyle uzaklaşıyoruz ki birbirimizden öyle köreltiyor ki büyük şehirler insan yanımızı; binalar yükseldikçe insanlık alçalıyor sanki."
Kahraman Tazeoğlu'nun BAMBAŞKA kitabından...
Insan değişebiliyormuş da
Herkes gibi değil
Senin gibi
Yani sana benzemek gibi
Senin dalgalarına benzemek gibi öle hırcın
öle asiöle alıngan ve öle suskun
iyi misin..
Kendi yaramın yabancısıyım şimdi. Kalabalığım çok insanım yok. İnsana insanla varılır oysaki
BAMBAŞKA
Kahraman Tazeoğlu
Benim dilim senin hiç duymadığın bir şarkıyı söylüyor şimdi. "Müsait bir ayrılıkta inecek var" bu şarkının adı. Ömrünü ömrüne ekleyecekleri ömürlerinden gönderenlerin hep yarım kalacak bir cümlesi vardır ve o cümlenin noktasını zaman acıyla koyar. Hadi ben şarkılara şiirlere sığınırım da Sen? Sen daha ne kadar susabilirsin bu iklimde? Bak sustukça artıyor acılarımız.
Bir bank kırığında oturuyorduk. Akşamdı. Beni kimsede hatırlama dedi ve gitti. Bu yüzden başkalarında aramadım onu.
Dilimin ucuna kadar geldi ama Ben küçücük kalbin için kocaman bir aşka katlanıyorum diyemedim.
Gitti işte…
Sanırım gelmeyi kalmakla karıştırmışım. Her geleni kalacak sanmamayı öğrendim. Evet, çok şey öğrendim onun gidişiyle.
Mesela, aşk kedere bulanmak için bir mazeretmiş. Yokluğunda üstüme çullanan acılar söyledi.
Oysa ben zaten kedere bulanmak istiyordum, belki sen bahaneydin sevgili?
Ben seni değil, seni sevmeyi seviyordum, sen araya girdin…
K.Tazeoğlu // Bambaşka
Neydi bize bu kadar imkansız olan? Ve bilmediğim kaç imkan saklıydı bu imkansızlıkta?
Gitme diyemedim. Dönüş yolunu kat etmek daha zordur gitmekten sevdiceğim! diyemedim.
Bilirim, geride kalan her şeyi yanında götürmektir aslında gitmek. İnsan ne yapardı böyle olunca?
Şimdi peşinden yürüsem, ben de gitmiş olacaktım değil mi? Ağaca çıkan bir kedi yavrusunu geri alabilmek gibidir gitmek;
onu alabilmek için sen de peşinden ağaca çıkmalısın… gitmelisin…
Gidemedim peşinden. Çakılıp kaldım o kaldırıma. Üstümden onlarca yaya geçti sanki.
Ve anladım o vakit; Az seven gider sadece… çok sevendir terk eden…
K. Tazeoğlu // Bambaşka
Çok güvendim galiba…
Çok inandım…
Hep yanımda kalırsın sandım.
Bir gittin…
Boşluğunu doldururken yerine koyduğum her sureti SEN sandım!
Gözlerine baktığımda kayboluşumun nedeni gözlerindir sanma…
Her insan kendini kaybolmuş hisseder boşluğa bakınca!..
Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını… Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkûmu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki…