seni sevmek yaşama sebebimdi
varlık nedenimdin bu dünyada
desem inan
seni sevmeseydim
ben çoktan ölmüştüm
yaşadıysam senin için
sevdiysem senin için
senin için bütün bu acılar kahırlar
özlemeler senin için
beklemeler senin için
seni sevmeseydim ne karanfilin
kırmızısı
ne menekşenin moru olurdu
kahverengi diye bir renk olmazdı
ben seni sevdim diye gözlerin
kahverengi bitanem
ben seni sevdim diye saçların hüzün
saçların güz rengi
sırf seni sevdim diye saf tutup
dövüştüm yoksulun kavgasında
hürriyet ve kardeşlik için
seni sevmek
yosulun sofrasında ekmek
karanfil yürekli çocuklara umut
olmak demekti
seni sevdim ölümüne buyüzden
seni sevdim sonsuz sonrasız
derlerki insan bir kere sever
ben seni milyon kere sevdim
milyon kere sevebilirim yeniden
ama baharım bitti
yeniden yaşamak ne mümkün
ömrümün hazan mevsimindeyim şimdi
yaprakları döküldü çoktan canağacımın
sarıya çalıyor yaşadığım
günlern rengi artık
bu en sonuncu hüzün kuşandığım
bu en sonuncu ayrılık
gün gün eksiliyor sana adadığım
bu ömür bilmiyorsun
gün gün azalıyorum
sende çoğaldığım için
ayırdındayım artık iki dünyanın
senden kalanı boş ver şimdi
büyük ve görkemli bir aşk
benden kalan
al sakla can evine kıymetini bil