1. Ana Sayfa
  2. İslam
  3. İkisi Bir Arada Olamıyormuş

İkisi Bir Arada Olamıyormuş

Son güncelleme: 19.01.2007 13:22
ozlems_o ozlems_o foto
  • Saatler geçmez oldu yine... Meğerse çabuk geçer bildiğim zaman geçmez olurmuş bir beklenen varsa...
    Bekliyorum.... Bıkmadan usanmadan... Arada bir ah çekiyorum... Sonra yine bekliyorum... Ve bu böyle sürüp gidiyor günlerdir...
    Kimselerle konuşmuyorum uzun zamandır... Bana O''''nu bırak artık berbat görünüyorsun diyorlar...Sen bu aşkı tek başına yaşıyorsun,
    O seni sevmiyor diyorlar...Yıkılıyorum seni savunurken cümlelerimle... Gelsen artık. Cümlelerime anlam katsan... Savunmalarım güçlense...
    Yine haksızlık ediyorum sana... Anlamam gerekmez mi artık yaşadıklarını... Çelişkilerini...
    Hayatının ne kadar karmaşık ve ne kadar yalnızlıkla dolu olduğunu... Aşk beni çok bencil yaptı sevgili...Ama sende beni anlarsın biliyorum...Hayatta tutunduğum bir küçük kuşum ,bir de kocaman adamım var... Gerisi yalan...Gerisi boş...
    O kadar sinmiş ki herşeyin üzerime ellerimdeki sigara kokusu senin kokun,gözlerimdeki bakışlar senin bakışların sanki...Saatlerce dalabiliyorum umarsızca uzaklara...Seni yaşatıyorum biliyor musun sen olmasan da yanımda...Çok sevdiğim bir şiir vardı tam aklımda değil sözleri.Ama bir yerinde "karşımdaki boş sandalyeni şereflendiriyorum her gece, sen olmasan da hayalinle" diyordu... Benim yaptığım da bu işte...Seni sensiz yaşamaya o kadar alıştım ki şimdi tüm korkularım seninle yaşanacaklar üzerine oldu...
    Eğer görebilseydin şimdi beni "yine başladın mı abuk sabuk düşüncelerinle kavga etmeye" derdin biliyorum...Elimde değil bu kavgalar...Beynim neden yaratıyor bunları bilmiyorum...Bir yanım sana gözü kapalı bağlanmak için çırpınırken diğer yanım olmamalı diye mücadele veriyor...Ah ne zormuş...AŞK bu muymuş? Yaşlanıyorum ve hala neler yaşadığımı bilemiyorum...
    Keşke şu an yanımda olabilseydin diyorum inatla olamayacağını bilerek...İhtiyacım olan tek şey kokun... Kokunla beraber götürüyorsun her defasında içimdeki huzuru
    Bir hayat bir insan üzerine kurulabilir mi bu kadar körü körüne... Neden ve nasıl herşeyim olabildin...Ne yaptın bilmiyorum...Ve birşey de yapmadın aslında...Sen olduğun gibiydin her zaman...Tüm çelişkiler bende...
    Yalvarırım gel ve kurtar beni artık...Ne olacaksa olsun...Ya varım de sonuna kadar ya da bitti artık de...Kurtar beni yaşadığım karmaşadan...Kendimden saklanır oldum sana açıldıkça...
    Mutluluk yaramıyor bana sevgilim...İki gündür o kadar mutluydum ki şimdi neden kendimi kapana kıstırmak için uğraşıyorum bu kadar...Ve neden birden bire içim bulanmaya başladı yeniden...Seneler önce bir büyüğüm şunu demişti bana "sen hiçbir zaman mutlu olamayacaksın" Ve ben çok gülmüştüm o zaman...Şimdi anlıyorum ne demek istediğini...Gözlerini ve kulaklarını en önemlisi de beynini kapamadıktan sonra mutlu olunamıyormuş gerçekten...Ya umursamamayı öğrenmeli hayatı ya da mutluluk peşinde koşmaktan vazgeçmeliymiş insan

    İkisi bir arada olamıyormuş...
#19.01.2007 12:28 0 0 0
Gönülce Gönülce foto
  • "karşımdaki boş sandalyeni şereflendiriyorum her gece, sen olmasan da hayalinle" diyordu...

    çok güzel özlemcim
    ellerine emeğine sağlık
#19.01.2007 13:22 0 0 0