Uykusuz gecenin ardından..
Sensiz birgün daha doğdu..
Güneşin doğuşun izledim..
Ama doğan güneş aydınlatmadı benim karanlıklarımı..
Ben kendi karanlığımda boğuluyorum..
Çok uzun zamandan sonra bu duyguları tekrar yaşıyorum..
Sen yaşama sevincimin katili oldun...
İhanetinle öldürdün beni..
Ben sende yeniden doğmuştum.. Yeniden nefes almayı öğrendim..
Hayatta yaşamaya değer şeyler var demeyi öğrendiğim vakit..
Tekrar beni hayata küstürdün...
Bu kez daha derin yaram.. Ve durmadan kanıyor artık..
Zorla aştğın o duvarları üzerime yıktın..
Beni enkazın altında bıraktın..
Oysa sana gelmeyi sana inanmayı sana güvenmeyi,
Ve seni sevmeyi tekrar hayata dönmeyi çok istedim..
Güvendim de gözümle gördüğüm halde ihanet ettiğine inanmayacak kadar...
Sevdim de ihanetini sineye çekip kendimi kandıracak kadar..
Gözlerime o karanlık perdeyi çekmek isteyecek kadar.
Bunlara rağmen sana geldim..
Kapında çaresizce bekleyecek kadar sevdim..
Sense hiçbirşey yaşanmamış gibi.. ardına bile bakmadan.. Umursamadan..
Kılıfına uydurup yaşananları birbir üzerime yıkıp beni suçlayarak gittin..
Herşeyi anladım da.. Herkesi inandırabildin de, kendini nasıl kandırdın bu yalanlara..
Sahi vicdanını nasıl susturdun?? Nasıl bana kıydın...
Mutlu son olacak dediğin bu muydu?
Ölsem unutmam ihanetini...
Ölsem unutmam gözlerimin içine baka baka söylediğin yalanlarını..
Yüregine saglik canim
Bazen kör bir kuyudan ciktigini sanarsin ama serap gibidir
O kuyudan cikartan seni tekrar atar kuyunun icine
Yüregine saglik bebegim
cok guzel olmus resimler muzik,ve deki siir bir baska baglilik kurmusun ya ,tesekkurler boyle bir ani yasatininicin...ama unutmak iyi insanlarin intikamidir-iste bunu unutma,,,,mutlu olabilmek icin mutlaka unutmaliyik,zor olsada,unutamiayacaqimizi dusunmeden untmaliyik,cunki hayat da kotulukla beraber iyilikde vardir,mutlaka vardir