O gözlerinin rengi değil miydi okyanusları kıskandıran

Son güncelleme: 23.10.2012 23:01
  • O gözlerinin rengi değil miydi okyanusları kıskandıran?

    Çünkü ben seninle değil sensizlikle sabretmeyi öğrendim.
    Sen sensizlik kadar yakındın bana.
    Kimi zaman sayısız insanların içinde öylece seyrediyorum hayalini.
    Kimi zaman ise seni bir başkasına benzetmekten korktuğum için dışarıya bile tekbir adım atmıyorum kadınım.
    Ve kimi zaman hayalini canlandırıyorum duyarlığını yitirmiş gözlerimle;
    söylermisin yüreğimde kaç asır yas tutmam lazım?
    Tanıdığım insanlara seni anlatmayı geç adını dahi gizli tutuyorum.
    Kaç kez 'odamda satırlarımla ağladım'
    Kaç kez 'yıldızları afitapla seviştirdim'
    Kaç kez 'hasretinle bir arada oturup şarap yudumladım'
    Kaç kez yalnız gecelerde seni bulmak için ıssız sokaklara atıldı bu kalbim söylermisin-
    'ismimin baş harfini yokluğunda taşıdığım kadın'
    Seni kaybetmekten değil seni satırlarımda öldürmektir korkum.
    Sen ki yeryüzüyle gökyüzünün dengesini sağlayan kadınım.
    Bulutların haykırışını duyuyorum.

    Ve şuan satırlarım okyanusa dönüşmüş bir halde ve 'ben içinde boğuluyorum kadın'
    Bilmiyor musun (nerden bileceksin ki) seni ne kadar çok sevdiğimi
    Ve nerden bileceksin ki 'her gece ay olup çevremdeki yıldızlara seviştigimi'
    Ben olmayı geç sen satırlarım kadar anlamlı olamadın sevgilim!
#23.10.2012 21:56 0 0 0
  • yüreğine sağlık
#23.10.2012 23:01 0 0 0