Uzaklarda kara gözden bir selam vardı,
saramadım, soramadım ömrüm zarardı.
Artık bu ayrılıklardan kalbim usandı,
bir gökyüzü, bir duvar, bir resmin kaldı.
/Oysa dünya ne geniş, koğuşum dardı.
Bıraksalar martılarla randevum vardı.../
Çömeldiğim avlularda düşler sarardı;
o muhteşem dostluklardan şimdi kim kaldı?
Hançerlendim akşamların alacasında.
Ne yaşadım ne öldüm, ömrüm talandı!
/Oysa dünya ne geniş, koğuşum dardı.
Bıraksalar martılarla randevum vardı.../...