Bizim adımızın var olduğu ama kimsenin bilmediği güzel sokaklar vardı her zaman burada adımız var ama kimseler yoktu. Gizli kapaklı kalmış sevdalarımız ve içimizde acıyan bir yaramız her zaman var oldu hep bir şeylerin özlemi bir şeylerin sevdası oldu içimizde ne zaman ağlayıp ne zaman güleceğimiz hiç belli olmadı.. Hep rolleri başkası verdi elimize her zaman .. hiç bir zaman hiç bir sahnede assolit olarak oynamadım ama tek bildiğimiz ise Bizim adımızın var olduğu ama kimsenin bilmediği güzel sokaklar vardı..
Her gün gülmek için de bir sebebimiz vardı. Kimi zaman durgun kimi zaman yorgun kimi zamanda bize atılan bir kazığın hesabını sormak için mücadele verdiğimiz ve her mücalenin sonunda yenik düştüğümüz kimsenin bilmediği ama bizim adımızın her zaman var olduğu güzel sokaklar vardı..
Sabahları kalktığımızda odamıza vuran hafif bir güneş ışığı ve kimsenin veremediği sıcaklık vardı. Güneş o sokaklarda sadece ama sadece bizim için doğar sadece bize verirdi sıcaklığını..
Hep hayalini kurduk yarınların hep elinden tutup yürüyeceğimiz bir sevgili ve her sabah kalktığımızda onun verdiği mutlulukla yola çıkmak onun huzurunu yaşamak ve her gece başımızı yastığımıza koyduğumuzda onu düşüneceğimiz ve her gece başını yastığına koyduğunda bizi düşünen bir sevgiliyi.. Hep ama Hep hayalini kurduk
Bizim hayallerimizin yaşadığı duygularımızın sınırsızca kol gezdiği ve kimsenin karışamadığı Ve sadece ama sadece bizim adımızın var olduğum kimsenin bilmediği sokaklar vardı
İşte o sokak her zaman var olacaktı. Taki bir gün bu beden toprak olup yok oluncaya dekişte o sokaklar kalbimizin tam ortasında idi.. Bizimle doğdu bizimle yaşadı bizden başka kimse bilmedi sadece bizim adımız ve gizli kapaklı kalmış sevdalarımızın adının varlığı ile.. Ve kimsenin bilmediği ama bizim adımızın var olduğu, güzel sokaklar vardı.!
Her gün gülmek için de bir sebebimiz vardı. Kimi zaman durgun kimi zaman yorgun kimi zamanda bize atılan bir kazığın hesabını sormak için mücadele verdiğimiz ve her mücalenin sonunda yenik düştüğümüz kimsenin bilmediği ama bizim adımızın her zaman var olduğu güzel sokaklar vardı..
Harika canisi
insanin gülmek icin tabiki sebebi vardir..
özellikle bu kismi dikkatimi cekti
umarim ömür boyu herkes sebepli yada sebepsiz gülümser
ben sizin yorumlarınızı zannedersem yazilar.nette okudum özlem ismi size ait herhalde..
en çokta bu yazınız etkliledi beni sizinse. tabiki
"evet herkezin kendini attığı o özlem dolu günleri andığı ve o sokak ların üstün de kimleri kaybetdiği ve çok şey vardı dediği gibi yürekten sevenler vardı yaşayıp acı çekenler vardı güzeldi inanır mısınız bilmem ama kendimi bir an gözü yaşlı buldum eskilere döndüm nebiliyim ama gerçekten güzeldi"
Bir başkasının yazdıklarını ile mazi akıla geliyorsa demekki aynı acılar yaşanmış ne diyim hayat işte istesende istemesende başılar birşeyler geliyo...
şiir içinde önenmli diill
kendiz yazdığım şiirlerden zaman zaman eklerim buraya her zaman gelmek mümkün olmuyorda işlerden.. paylaşım yaptığınız için yazıyı t.ederim.. iyi günler herkeze..
Ben Kendimi sende buldum..
Tüm ürkekliğimle belki de..
Görmek istediklerimden kaçarcasına..
Ben kendimi sende buldum..
Hayatımın bitmeyen bir parçası gibi..
Soluk soluğa bir yolda koşar gibi..
En ansız bir zamanda
Anlamsız bir koşuşturmaca içinde..
Yol alırken...
Ben kendimi sende buldum..
NE zaman kayboldum desem bi yerlerde sana döndüm..
Başladığım yere...
Sonra tekrar başladım seninle birlikte gitmeye..
Neden demeden seninle yürüdüm..
Tanımadım önceden aşkı sevgiyi..
Tanımadım içimdeki beni.
Ben kendimi sende buldum..
Tüm cesaretimle ve yüreğimle..
Korkmadan ve amasızca...
Kaybetmemek için hayatımı yoluna adadım..
Neden deme bana sakın..
Çünkü ben kendimi sende buldum..
Yıllar sonra ilk defa tattım aşkı..
Mutluluğu..
Yıllar sonra ilk defa çıkarttım içimdeki çocuğu.. .
Gönlü şen dünyadan korkmadan kendini hayatın akışına bırakmış gibi..
Sende buldum ben
Aşkı
Sevgiyi
Sevdayı
Mutlu olmayı...
Yaşamımdaki biçim oldun belki de benim..
Ben sende buldum kendimi..
Sende tattım yaşamayı..
Sakın gitme bi yere..
Gidersen ne olur benim halim..
Kaybolurum sensiz ben...
Bulduğum beni kaybederim tekrar..
Artık bulurmuyum bilmem kendimi..
Sen bırakma beni...
Çünkü BEN KENDİMİ SENDE BULDUM.....
Aslında en özel şey özlenmek olsa gerek yada birini özlediğini bilmek olsa gerek.. hayatımın gerekçeleri içinde sen varsın bir yok olsan artık bende yok olmuşudur. Bekliyorum seni güzel günleri bekliyorum neyimi sadece ve sadece seni bekliyorum. Bilemediğim yarım kopartamadığım canım ve vazgeçemediğim parçamsın. En güzel günlerimi sana sakladım daha hala saklıyorum. Hasretin ve kokun bir arada yalnızlığım ise tamamen yanımda. Ben bekliyorum neyimi? Cevapsız kalan bir sorunun cevabının geleceğimi bugünümü yarınımı dünümü bekliyorum en çokta seni. Geleceğin günleri kulağıma fısıldayacağım o güzel kelimeleri bekliyorum ve özlüyorum neyi mi sadece seni ve sadece seni..
Bu günlerde anlamsız koşuşturmaların içindeyim.. Hayatı dertleri sevinçi hüznü kederi hepsini yaşıyorum. Bekliyorum yarınımı dünümü bugünümü geleceğimi bekliyorum Neyimi sadece bana ait olanı. Bekliyorum.... Benim olanı bir gün bana gelecek ve hiç dönmemek üzere benim olacak sadece benim..... Dinlediğin şarkılar hatırlatacak en çok seni bana her kötü gününde dinlediğin şarkılar.... Onların sözleri Unut beni sözü basit hem de şarkıdaki kadar basit... Biliyorum bu şarkıları biliyorum unut diyen her kelimeyi biliyorum. Sadece basit bir unut kelimesi ama bunu sineme sorduğumda o diyor ki bu kalp nasıl unutur onu o kadar basit mi? Değil ne bu yüreğe söz geçer nede bu yakışıklı serseriye ...... Ben bekliyorum Neyimi cevapsız kalan bir çok sorunun cevabını dünümü bugünüm yarınımı ve bana ait olan ve onu yaşamaktan emin olmadığım geleceğimi.. Bekliyorum sadece bekliyorummm....
Dünümü Bu günümü yarınımı Bekliyorummmmmmmmmm.....
Aşk nedir dediler bana ilk aklıma sen geldin
neden mi
aşk dediler
güzel gözlerin geldi aklıma
aşk dediler
o uzun saclar geldi aklıma
aşk dediler
narin ellerin geldi aklıma
ve aşk dediler işte o güzel sıcacık bana ait olan yürek geldi aklıma
aşk dediler bütün hayatım geldi aklıma
ama unutma her aşk dediklerinde değil sen hep
AKLIMDASIN
Ölümle zamanın bitiştirdiği
Lakin bir kırmızı gülün
Ürpettiği ve sevindirdiği
Mutluluğun edasında var ettiği
Sensizliğin o kırmızı gülde teselli bulduğu
Üzüntüde sevincte seninle olduğu
Zamanın en değerli maneviyatı kırmızı güller....
Kadehin ucundan seni döndürüp
Issız bir koyda saklamayı
Rengini bile korumak ve hatta koklamak için
Maneviyatın yok olmaya yüz tuttuğu
Ilık bir meltem rüzgarında
Zamana isyan edip karşı gelircesine
Işığın karardığı noktada başalayan..
Güneşin doğacağı anı bulana dek..
Üzerimdeki karabulutun pencesinden kurtularak..
Lekesiz bir hayatın içinde yaşamak ve
Latifelerin içinden çıkan
Emsalsiz ve kendini özünde saklayan..
Renginin ise hiç solmadığı Ölümsüz kırmızı gülümsün..