Annemin yalnızca bir gözü vardı ondan nefret ederdim.çünki bu durum beni utandırıyordu.ailemizi
geçindirmek için okulda ahçıılık yapardı.ilk okulda iken bi gün annem bana merhaba demeye
gelmişti.yerin dibine girmek istedim.bunu bana nasıl yapardı.onu görmezden geldim.ona nefretle
baktım ve oradan kaçtım.ertesi gün sınıfta bir arkadaşım dediki ee senin annenin yalnızca bir gözü
var yerin dibine girdim. ve annemin oradan kaybolmasını istedim bu yüzden ogün onunla karşılaşınca
dedimki beni gülünç duruma düşüreceğine ölsen daha ii.annem karşılık vermedi dediklerim hakkında bir
saniye bile durup düşünmedim çünki çok kızmıştım.onun duyguları beni ilgilendirmiyordu onu evde
istemiyordum çok çalıştım ve singapur'a okumaya gittim sonra evlendim. kendi evimi aldıum çocuklarım
oldu ve hayatımdan memnundum.bi gün annem beni ziyarete gelmişti.kaç yıldır beni görmemiş ve
torunlarını tanımamıştı.kapıya gelince çocuklarım ona güldüler.ona evime gelip çocuklarımı nasıl
korkutabilirsin hemen buradan git diye bağırdım buna annemin sessizce kusura bakmayın yalnış adrese
geldim galiba dedi ve gözden kayboldu.bi gün mezunlar toplantısı için okuldan bir mektup aldım
karıma iş seyahatine gidiyorum diye bahane uydurdum mezunlar toplantısından sonra sırf meraktan eski
eve gittim komşular annemin öldüğünü sölediler.hiç üzülmemiştim bana verilsin diye annemin bıraktığı
mektubu verdiler. "en sevgili oğlum her zaman seni düşünüyorum singapur'a gelip çocuklarını
korkuttum için üzgünüm.mezunlar gününe geleceksin die çok sevinmiştim ama seni görebilmek için
yataktan kalkabilirmiyim bilemiyorum...sen büyükken sürekli bir utanç kaynağı olduğum için
üzgünüm... biliyormusun sen çok küçükken bir kaza geçirmiştin ve gözünü kaybetmiştin ..anne olara
senin tek gözle büyümene dayanamazdım bu yüzden sana kendi gözümü verdim o gözle benim yerime
görüyor diye seninle okadar gurur duyuyordumki... bütün sevgimle annen...
ulan anamın bırak tek gözü isterse kolu bacağı olmasın o yinede benim biricik anamdır beee dünyanın bütün hazinelerine asla değişmem ben biricik anamı çünkü benim için yaptıklarının değeri hazinelerle ölçülemez...