Yalnızca Biraz Biraz Üşüyorum

Son güncelleme: 01.05.2007 15:32
  • Caddelerde sisli, puslu bir kış ikindisi. Ağaçlarda salkım salkım eski
    zamanlardan kalma anılar... Yapraklarda yere düşmeye hazırlanan yağmur
    damlaları... Bir yaprak kıpırdıyor işte, gümüşi bir damla usulca yere
    düşüyor. Sen sanki, yaprakların arasından bana müzipçe gülüyorsun. Beni her
    zaman şaşırtırsın zaten. Beni her zaman güldürmeyi bilirsin. Farkına bile
    varmadan bir şarkı dökülüyor dudaklarımdan "Caddelerde rüzgâr, aklımda aşk
    var."

    Rüzgâr keskin ıslığı ile şarkıma eşlik ediyor. İstasyon Caddesi'nin
    tenhalığı nedense ilk defa içime dokunuyor. Arabaya binsem ve birlikte
    gezdiğimiz yerlere gitsem, evimde şiirler okuyarak telefonunu beklesem,
    telefonunun gelmediği zaman seni başka yerlerde arasam. Sonra sen gelsen
    yanıma, yine "seviyorum" desen, ben yine senin gözlerinde sonsuzluğa mahkum
    edilen aşkımı görsem. Ayrıca şarkılar gerçek oldu bu kez. Caddelerde rüzgâr,
    aklımda aşk var.

    Yalnızım, üşüyorum, özlediğimse çok uzaklarda. Bahçeme melekler yağıyor,
    hepsi de tanıdık. Senden doğan, gözlerinde hayat bulan, bizi koruyan,
    kollayan ve en önemlisi ikimizi bir araya getiren melekler... Son kez yine
    seninle gezmiştik oraları. Sen kimbilir belki de, uzak bir kıtanın, uzak bir
    şehrindesin şimdi.

    Benimse herşeyim aynı. Geceleri bodrum katlarına yağmur daha çok yağıyormuş,
    bugünlerde bir tek bunu ögrendim. Bir de geceleri daha uzun sanki, bitmek
    bilmiyor. Bana anlatmak için neler biriktirdin içinde? Benim sana
    anlatacağım yeni birşeyler yok. Dedim ya, her şey aynı. Ama sanki biraz
    mahsunluk çöktü üzerime, bir de gülüşlerim sanki biraz azaldı. Sen olsaydın
    hemen anlardın. Sen benim herşeyimdin. Arkadaşım, dostum, öğretmenim,
    talebem, sevdiğim.

    Koşulsuz bir sevgiyle sevdim seni, bağlandım. Sen kimbilir belki de, uzak
    bir kıtanın, Uzak bir şehrindesin şimdi. Benimse içimde kocaman bir boşluk
    var. Hayır, Üzülmüyorum, içimdeki boşlukta birtek özlemin yankılanıyor.
    Hayır, sana anlatmak için yeni şeyler biriktirmiyorum içimde, çok istesen
    hikayeler uydururum. Ama hikayelerimden önce itiraflarım olacak. Kendimden
    bile gizlediğim duygularımın itirafları. Sana aşık olmaktan delice
    korktuğumu, sana bakarken içimin titrediğini. Daha pek çok, sırrımı
    anlatacağım sana.

    Gerçi anlatmama gerek yok, sen zaten hepsinin çoktan farkındasın... Sen
    kimbilir, belki de uzak bir kıtanın, uzak bir şehrindesin şimdi.

    Bense odamda senden uzak. Hayır beni merak etme, üzülmüyorum. Biliyorum,
    ikimizde yoktuk bu aşk başladığında ve çok iyi biliyorum, sonsuzluğa mahkum
    edildi bizim aşkımız. Dedim ya, beni merak etme. Üzülmüyorum. Yalnızca
    biraz, biraz üşüyorum...
#01.05.2007 15:32 0 0 0