yitirilmeyen bir aşkın
yitik hayali
hayallerden bir parça daha kopuyor
kayboluyor
siyah beyaz arası bir denizde...
biliyor musun?
hayallerim... onlar öksüz kaldılar...
yüreğim " sen" dedikçe
yokluğun ardına düşüyor
ve ben " yokluğunla ölüyorum" ...
alışmışım sessiz sözlerine
gözlerini arıyor, gözlerim yine
ama bu yokluğun beni bitiriyor...
farkındasın...
bu yokluk beni öldürüyor...
ölümüm bile sensiz oluyor...
Vildan Uyar
Şiirin Hikayesi
Yine sensiz ve sessiz bir gündeyim...
Ertesi gün yine yokluğunlayım ve bir şiir yazıyorum..
Her kelimesini ıslatıyorum...
Kalem silik yazsada ısrarla karalıyorum önümde duran o bembeyaz sayfayı...
Dilimde yine seninle söylediğim o hüzünlü şarkılardan biri var...
Odamda resmin, gülümsüyor yine...
Koşuyorum aynaya bakıyorum 'gülümsüyor muyum ' diye...
Bekliyorum camın önünde, ama senin gibi gitmiyorum ben...
Bir ateş yakıyorum... Bir acı daha atıyorum içine..
Alev alev yanıyor ve ben üşüyorum yokluğunla...
Şiirin tam ortasında duruyorum bir sigara yakıyorum...
Ne tuhaf gözlerimi kapatıyorum yine...
Kalem kendi kendine yazıyor.... ve ben kalbimi yokluyorum '" yaşıyor muyum " diye.
Tık tık seslerini duyuyorum ama nefes alamıyorum yokluğunla.
Dönüyorum arsız çiçeğimi suluyorum bir kere daha.
ve hüzün beni çağırıyor
" hadi gel" diye..
Alıyor götürüyor beni, senin olduğun yere..
Ama bulamıyorum seni yerinde..
Dönüyorum kendi köşeme.
Yine sessiz ve sensiz bir gündeyim..