Hasretin Bir Ömre Sığmamalı

Son güncelleme: 07.09.2004 23:03
  • Hasretin Bir Ömre Sığmamalı


    Gittin sanki bir artı mı kazandı bu şehir?
    Koşulsuz yaşanan ve umutsuzlukla bezenmiş hayallerim bile yok şimdi.
    Eskiden iki kişilik nefes alırdım.
    Tek avuntumuzdu, hatırlasana.
    Hayat ayrı bir yanda,
    Biz ayrı bir yanda yaşıyorduk.
    Yapayalnız ve sadece bizim için.
    Ama olsun, hiç olmazsa yine de yaşıyorduk.
    Manası bakışlarında saklıydı sadece.
    Bir benlikte iki can gizliydi hatırlasana.
    Sen farklıydın işte.
    Sendin yaşayan, ben sadece bir bedenden ibaret.
    Gittin, bir beden cansız kaldı, ve yaşamaya mecbur.
    Ölümden öte zamanlarda boğulmak bile inan zor değil şu an;
    Biçare umut etmekte.
    Bak, göz pınarlarım hırçınlaşıyor yine;
    Çağlayana özenmek niye?
    İlla uçurumlarda hayatımı teslim mi etmek zorundayım?
    Ama yine de yaşamak bana mecbur, ben ona.
    İstekler sınırlı şimdi.
    Kör karanlıklar bile tutsak şu an.
    Geçmişi geleceğimde yaşamalıyım.
    Geleceğim olmamalı, sensiz olacaksa eğer.
    Yaşıyorum, buna yaşamak denirse işte.
    Bak şimdi yine iki kişilik nefes alıyorum, senin hatrına.
    Ama bu sefer ben soluksuz kalıyorum ve en kötüsü sen yoksun.

    Yağmur çiseleyince pencereme tünerdim ben hep.
    Mis gibi toprak kokusu, bir de damlaların ay ışığında ahenkli uğultusu.
    Ayrı bir tat olurdu benim için.
    Ne bileyim, yüzüm hiç gülmedi biliyorsun.
    Biliyorsun, gençliğimde sonbaharını yaşadım ömrümün.
    O da senin sayende, yoksa kışta donmuştum şimdi kim bilir.
    Hep, varlığın ayakta kalma sebebimdi benim.
    Sendin her şeyim işte, sendin.
    Gittin, ne oldu sanki.
    Pencereler öksüz kaldı, ben öksüz kaldım.
    En güzel türkülerimi, mezar taşlarına mı yazacaktım.
    Sonbahardan da geçtim, kıştan da.
    Bundan öte mevsim olmamalı.
    İlkbahardan bahsetme ne olursun.
    Mevsimlerden bile haberim yok benim.


    Daha dün senle açtım gözlerimi,
    Ve şimdi beraber kapıyorum.
    Hiçbir unsur ve hiçbir duygu avuntum olamıyor.
    İstersen kainatı ser önüme, inan ki senle bir anıma bedel olamıyor.
    Gözlerini kapatmadan son sözün kulaklarımda hala.
    Belki yaran çok sıcak,
    Hala kanıyordur, kim bilir.
    Sensiz, bağrım kurşunsuz kalmıyor.
    Ölmek zor değil de,
    Böyle her gün dirilmek acıtıyor canımı;
    Hele sensiz isem...

    Her gün yaralanmak zor değil inan ki.
    Sensiz olmasa ona da alışırdım belki.
    Ama ben sensiz,
    Ağır yaralı bir yüreğe,
    Ve koskocaman bir hiçe sahibim.
    Dön desem; dönemezsin.
    Mucizelerin bile eli kolu bağlı.
    Ne yapsam, geri gelmiyor zaman işte.
    Boş ver, boyutlar gizli kalsın aramızda.
    Sen yine kucağını aç bana yeniden.
    Merak etme, sensiz olacaksa olmaz olsun yaşamak.
    Birkaç gün say annem, yanına geliyorum.

    Işıklar içinde doğuyor gün artık.
    Ben, ben değilim inan.
    Benliğim dört duvar arasında tutsak kaldı.
    Dört mevsim bir günde sınırlı.
    Sen gittin ve hepsi bitti.
    Olmadığın bir yaşam;
    Söylemesi kolay ama; yaşamaktan söz etme ne olur.
    Bittiyse bile;
    Hasretin bir ömre sığmamalı...

    :( :kalp: ***



#05.09.2004 22:25 0 0 0
  • ellerine saglik
#05.09.2004 23:59 0 0 0
  • Bu kadar olur
#06.09.2004 09:25 0 0 0
  • thanx galo saol :) ;)
#06.09.2004 21:17 0 0 0
#07.09.2004 20:55 0 0 0
  • hades ellerine saglik
#07.09.2004 23:03 0 0 0