Gittiğine inansam dönmeni beklerdim
Köhne gemiler geçiyor içimden
Hangi sokağa dalsam
Hangi kapıyı çalsam ardında sen
Hep sesine bi kulaç kala boğuluyorum
Bilmem sen mi erken demir alıyorsun
Ben mi geç kalıyorum
Ellerimi bıraktğın yerden
Çığlar yuvarlanıyor ta şurama
Her gece fırlatıp denizlere
Yitirilmiş tebessümleri
Bi cigarayla parmak uçlarımı öldürüyorum
Çürümüş rüyalardan arta kalan mirasımla
Yolcusuz yollara döndüm
Alnımdaki girdaplar şimdi kan tarlası
Fırtınalar kopuyor demişsin
Yüreğinin en rüzgarsız yerlerinde
Oysa ben bin mevsim sana fırtınalandım
Sen bilmedin
Gittiğine inansam dönmeni beklerdim
Fırtınalar kopuyor demişsin
Yüreğinin en rüzgarsız yerlerinde
Oysa ben bin mevsim sana fırtınalandım
Sen bilmedin
Gittiğine inansam dönmeni beklerdim..