seni ariyorum kalabalik caddelerde,
tanimadigim insanlar geçiyor, sen yoksun..
perisan hayallerimin basladigi yerde,
sana sesleniyorum, duyuyor musun?
beyaz güller açti bahçelerde , sevdigin..
ya o karanfil , baygin kokulu çiçek.
gel yalnizlik bahçeme beyazlar giyin,
anladim ki bu ömür sensiz geçmeyecek.
odami süsleyen ellerini uzat,
hazzindan dile gelsin bastigin hali..
açilsin sevincinden perdeler kat kat..
isik ve ates senin için yanmali..
sonra çevir dügmesini, radyonun
sevdigin musiki dolsun odama,
dinle sarkisini büyük koronun,
beni düsün! beni düsün aglama..
içimden bir ses diyor ki sabret..
sonu gelecek bu yalnizligin,
bütün aynalar gülecek elbet,
açilacak kapilar ansizin..
yalniz sen varsin beyaz gülüm,
evde bahçede ve sokakta,
bir eylül aksami gördügüm ,
o beyaz hayalsin uzakta..
yakinsin yalnizlik kadar,
uzaksin yakinmis gibi,
sensiz yasadigim yillar
bu kadar güzel degildi.
yeter.. gel artik yeter..
karanfiller açti gel
kis bahçesinde , güller
beyaz güller açti gel !!