Bugün de sensiz geçti ömürden...
Yarında da bir günde böyle geçecek.
Yine sensiz yine sessiz her günüm...
Kendimle bas basa kaldım
Düşünüyorum...
Yanımda olmayısın...
Kalbimizin bir atmayışı...
Senin beni düşünmeyişin...
Benden çok uzaklarda olusun...
Sana olan düşüncelerimi.
Sana olan sevgimi hiç bir zaman yok etmeyeceğim.
Seni hayalinle yasamak güzel...
Ne kadar sensiz ne kadar sessiz geçse de günüm
Seni yaşatıyorum seni yasıyorum içimde
Sen Aklıma geliyorsun kalbim bir kusun kabuğundan çıkıp uçmak için kanat çırpısı
Sonra da o yorgunlukla düşüp kalması gibi hal alıyor
Kendi içimde kavgalarım...
Bir turlu kurtulamadığım bir hal...
Kolum kanadım kirik.
Ben kirik dökük
Ben simdi perişanım...
Bana herse yi öğreten sen evet evet sen niçin.
Sensizliğe hazırlamadan bıraktın ardına bile bakmadan çektin gittin...
Hâlbuki ki ben gidişleri hiç sevmedim hiç yer vermedim hayatımda...
Tek aradığım sevgiydi mutluluktu onu da çok gördün bana...
Hayata hala kızamıyorum...
Keske yanımda olsan sana tekrar dokunup sarılsam,
Sana sevdiğimi bir kez daha haykırsam.
Gidenin ardından yas tutmam demiştin.
Keşke bende senin gibi yapabilsem keşke...
Ama giden sen olunca ne yüreğime ne dilime nede hislerime söz geçiremiyorum...
İste yine itiraf ediyorum ve edeceğim korkmadan utanmadan seni seviyorum sessizliğim.
Yansızlığına bürünmüş düşlerimde ki sen...