Halk edebiyatımızın nadide ürünlerindenolan maniler de Iğdır ve civarında büyük bir öneme sahiptir. Birbirinden güzel,espiri dolu, derin manalar taşıyan maniler hemen hayatın her safhasındakullanılmakta, bazen taşlama, bazen güzelleme olarak söylenmektedir. Bunlardanbirkaçı;
Araz üste köz üste
Kebap yanar köz üste
Goy meni öldürsünler
Bir ala göz gız üste
Garabağ'da talan var
Meni derde salan var
Get bayram ele gel
Gözü yolda kalan var
Gızıl gül olmayaydı
Sararıp solmayaydı
Bir ayrılığ bir ölüm
Heç biri olmayaydı
Dağ başında kuzu var
Ahu kimi gözü var
Bir gelb, bir gelbi sevse
Kimin onda sözü var
Ceyranı avladılar
Dağ başına govladılar
Ceyran buradan getmezidi
Zulm ile govaladılar.
Gaşlarının garasına
Derdimin çarasına
Meni gonça gül eyle
Goy sinen arasına
Bir gül ektim miyana
Gül sünbüle dayana
Oxu bülbülüm oxu
Belki yarım oyana