Ah Çocuk

Son güncelleme: 30.06.2023 18:28
  • Ah! Çocuk

    Mutluluklar pazarlarda al1n1p sat1l1r oldu. Betonla_t1 gözya_lar1, yürekler kat1la_t1. Kimse kimseyi sevmiyor, kimse kimseye ac1m1yor, yanm1yor. Güzellikler bile parayla al1n1p sat1l1yor art1k. Namussuzlar çoald1kça namuslular azald1. Makamlar büyüdükçe beyinler küçüldü. Herkes firsattan istifade edip cebini _i_irmeye çal1_1yor, yetimin, yoksulun kakk1na tecavüz ediyor. Gözlerde güne_in s1cakl11, vicdanlarda doruluun akl11 kalmad1 çocuk. Yürekler gibi gözlerde kirlendi. Sevinçlerimizi, _iirlerimizi, kitaplarimizi yok ettiler, al1p götürdüler bizden uzaklara insani duygular1m1z1. Topra1m1z küs _imdi bize, ögümüz de küs. Bilmem ki nas1l anlat1l1r sahtekarl11n, cüzdan1n ve vicdan1n kirlenmi_lii bir ülkede . Erdemin, fazilletin, sevginin ve dostluun çürümü_lüü.

    Gökyüzü hepimizin deil mi? ya yeryüzü. Neden vicdanlar1 gibi gökyüzünüde, yeryüzünüde kirletirler çocuk. Doaya, insana, ku_a, çiçee, emee bu dü_manl1k niye... Bilmezlermi ki, bunlar1 sevmekle ba_lar ya_am. Bu kin, nefret ve dü_manl1kla nereye varacak dünyam1z. Bunlar sevmeyi bilir mi çocuk? zerre kadar bir vicdan ta_1m1_lar m1 yüreklerinde?
    Hayatta hiç sevmi_ler mi bir 1rma1n türküsünü? Gümbürtüsünü bir orman1n durup dinlemi_ler mi? bir p1nar1n ak1_1n1, yamurun ya1_1n1?. Bir türkünün, bir _iirin güzelliini, bir dostluun ve sevdan1n s1cakl11n1 ya_am1_lar m1 hiç? Gülümsemi_ler mi çocuklara bahar gülleri gibi, ok_am1_larm1 saç1n1 bir öksüzün. Vurmu_lar m1 sesini dalara, çalayanlara? Oturup alam1_lar m1 yavrusu vurulmu_ bir cerenin ac1s1na. Duymu_lar m1 olu mahpus bir anan1n feryad1n1 yüreklerinde...

    Yalvarma güzel çocuk, dillerini utand1rma. Utand1rma dillerini, dillerin ki da yelidir senin; P1narlar1n sesi, ku_lar1n ötü_üdür. Bükme boynunu gözlerini utand1rma, gözlerin gökyüzüdür senin, mavi gülü_lü bir çiçek. Yalvarma çocuk; sesini utand1rma. Gülün kokusudur sesin; rüzgar1n nefesi, 1rma1n türküsüdür. Yalvarma çocuk; ellerini utand1rma. Yokluk, yoksulluk kötü bilirim. Umudu, sevinci, onuru utand1rma. En güzel senin ellerindir çocuk ekmei tutan, suya uzanan.

    Ey çocuk yoksulluunu öfkeli bir b1çak gibi ta_1 yüzünde ama yalvarma, utand1rma yüzünü. Utanc1n1 ve h1nc1n1 güne_in sar1s1 gibi yüreinde sakla. Unutma seni alatanlar1. Unutma utanmas1 gerekenleri ama sen alama, utand1rma gözya_lar1n1. A_k için ala, dostluk ve sevgi için. Ama yoksulluun için alama, yalvarma, utand1rma gözya_lar1n1 çocuk. B1rak dereler alas1n senin yerine, rüzgarlar, p1narlar alas1n ama sen alama. Deli taylar gibi sev ya_am1, a_k1 sevgiyi ve umudu. Yüzün her ko_ulda onuru, öfkeyi, sevinci, direnci ta_1s1n; Y1lg1nl1k, bezginlik olmas1n. Yeri geldiinde sormal1s1n yoksulluun hesab1n1..

    Elimden tut ey çocuk; utand1rma ellerini. Tut elimden güne_e yürüyelim, sevince, umuda, ne_eye yürüyelim. Tutki güne_ dosun, serçeler sevinsin. Zulümler, karanl1klar çekilsin üstümüzden. Tut ki tomurcuklar açs1n, büyüsün çocuklar, serceler ucsun, tohumlar ekilsin, ye_ersin umutlar. Bir demet 1_1k saç1ls1n dünyaya, kap1lar aç1ls1n, kalmas1n esaret, ezilmi_lik, açl1k. Kimse kimseye avuç açmas1n, çocuklar alamas1n, utanmas1n analar, babalar yoksulluktan yokluktan.

    Ah… çocuk!
    vakitsiz açan ,bir çicçek tarlas1 gibi yürein
    beyaz kardelenler, sar1 papatyalar
    bükmü_ boyunlar1n1 ip - ince boynundan
    güne_e bak1yorlar...

    her iç çeki_te
    dünyan1n bütün çiçekleri kanamada
    bütün ku_lar1 havalanmada
    umudun evi yok, sevincin adresi
    neylersin çocuk...

    ah…. çocuk!
    vereceksen, rüzgarlara ver sesini, tomurcuklara
    bahar1 mu_tulas1n yar1nlara

    mümkünü yok art1k, gittiim her yere
    soluk yüzünü ta_1yaca1m
    ve seni her dü_ündüümde
    ça1m1n utanc1n1 ya_ayaca1m ah! çocuk



    seher*vakti
#12.04.2004 07:50 1 0 0
  • yüreğine sağlık
#15.06.2006 17:19 0 0 0
  • ellerine paylaşan yüeğinize sağlık
#15.06.2006 19:35 0 0 0
  • Paylaşım için Teşekkürler
#30.06.2023 18:28 0 0 0