Ey Kâbe;
Hüzün bahçenin hasret çiçeğisin sen
Yırtık yürekle yürüdüğüm yolların nihayeti sen
Yalnızlığımın varmak istediği siyahî yıldızısın sen
Yarınlarımın umudu, bugünlerimin aşkısın sen
Kalbimin kût'u, ruhumun rahatısın sen
Aklımın hayali, hayalimin nurusun sen
Darlığımın mâbedi, sevincimin şâhikasısın sen
Değişkenliğin karşısına dikilmiş değişmez sabit bir sükûnsun sen
Aşkımım dinmeyen dermanı, dualarımın kabulünün şahidi ol!
Affedilmemin şefaatçisi, yalnızlığımın dostu ol!
Yırtık yüreğime merhem, dertlerime derman ol!
Gönül bahçemin gülü, zikrimin bülbülü ol ey Kâbe!
Ruhumun mekânı, mekânıma ruh ol!
Darlığımda avuçlarımın içi, içimin genişliği ol!
Gecede ayışığı, gündüzde yolumun yareni ol!
Karanlıkta siyahî nur, aydınlıkta gökkuşağı ol ey Kâbe!
Soluğuma nefes ol, nefesimi nefisten uzak tut!
Gönül evime misafir ol ki, misafir olalım sana...