Yalnızlıklarım vardı benimhayattaki tek yoldaşım tek arkadaşımne olursa olsn beni bırakmayacak tek yagane dostum askerlerim vardı benimkalbimin kapısına diktiğim kimsenin girmesine izin vermeyecek askerlerkoruyacaklardı beni kimse olmayacaktı hayatımdaderin yaralarım vardı benim acılarım vardı kimseye anlatamadığım başa çıkamadımkorkularım vardı benim kimseye anlatamadığım sevmelerden aşklardan güvenmelerden korktuğumkorkularım
Sonra birden bir el uzandı yalnızlıklardan üşümüş kalbimekimdi neydi bilmezdim korktum daha çok korktum yaa yine giderse ya yine yaralar açarsa die ama sözler verdi "seni seviyorum" dedi inandım oysa hani inanmayacaktım bu sözlere bi daha hani kimseye izin yoktuo kadar yemin etmiştiki kalbim tutamadım iştesen gelince hepsi gitti en iyi dostum yalnızlık bile terk etti benisonra acılarım ve en son korkular
Ama yanılmışım be birtanem kalbim yine yanılmış yine başladı o karşı konulmaz acılar korkular kimseye anlatamadığım kimseye söleyemediğim pişmanlıklarımda var artık keşke diyorum keşke... girmeseydin hayatıma izin vermesydimoysa ben çok mutluydum tek dostum yalnızlığımla
Eskiden parçalarım vardı koruduğum korumaya çalıştığımsaol birtanem artık onlarda yok..!!!