1. Ana Sayfa
  2. Genel
  3. Ural-Altay Dillerinin Özellikleri

Ural-Altay Dillerinin Özellikleri

Son güncelleme: 24.09.2008 19:29
GeceMavisi GeceMavisi foto
  • noimage

    MOĞOLCA:
    Köken bakımından Türkçe ile aynı kökten gelmektedir. Hunlar devrinde Türkçe ile birbirinden ayrıldıkları bilinmektedir. Kiril alfabesi ile yazılmaktadır
    KORECE:
    Kore yarım adasında ve komşu Yanbian özerk bölgesinde (Çin) yaygın olarak kullanılan bir dildir ve hem Kuzey Kore hem de Güney Kore'nin resmi dilidir. Korece'nin kökeni uzun süre belirlenememişti ve uzmanlar Altay Dillerine bağlı olduğunu düşünüyorlardı. Yakın zamanda bu kanıtlandı. Ancak hangi kola bağlı olduğu hala belirlenemedi.Koreliler tarih boyunca Hanja adını verdikleri Çince yazı karakterlerini kullanmıştır; günümüzde ise ağzın ve dilin aldığı şekle göre karakterize edilen Kore alfabesi Hangul kullanılmaktadır.
    JAPONCA:
    Japonca Dünya üzerinde başta Japonya olmak üzere ve diğer ülkelerde yaşayan Japon göçmen toplulukları tarafından konuşulan bir Uzak Doğu dilidir. Japonca birçok lehçeye sahiptir. Birbirine yakın olan anakara lehçelerini dört öbekte inceleyebiliriz. Fakat Ryukyu Adalarında konuşulan lehçeler hem kendi aralarında hem de anakara lehçeleri ile büyük farklılıklar göstermektedir. Öyle ki; bazı farklı lehçelerde konuşan Japonlar birbirlerini anlayamaz. Günümüzde bu lehçe farklılıklarını gidermekle ilgili çalışmalar sonuç vermeye başlamıştır. 1868 Meiji Restorasyonu ile birlikte dil konusunda büyük reformlar yapılmıştır. İlköğrenim hızla yaygınlaştırılmış ve okullarda Tokyo lehçesine dayalı eğitim verilmiştir.
    FİN-UGOR:
    Batı Sibirya ile Kuzey Norveç arasında yaşayan kavimlerin konuştukları dillere Fin-Ugor dilleri denir. Lapça, Fince (Fincenin bir lehçesi sayılabilecek Estçe), Mordvince, Çeremisçe, Züryence, Votyakça, Vogulca, Ostyakça ve Macarca bu dil ailesi içinde yer alırlar. Fin-Ugor dillerinin en yakın akrabası ise Kuzey Sibirya'da konuşulan Samoyetçedir. Fin-Ugor ile Samoyet dilleri Ural dillerini oluştururlar. Macarcanın Türkçe, Moğolca ve Mançu-Tunguzcanın içinde yer aldığı Altay dilleri ile de akrabalığı vardır.
    ÇUVAŞ-YAKUTÇA:
    Çuvaş Türkçesi ya da Çuvaşça Türk Lehçelerinin uzak bir Lehçesidir.Anlaşılabilirlik oranı çok düşük olduğu için uzun süre Türk Lehçesi olduğu kabul edilmemiştir.
    Saha Türkçesi veya Yakutça,Türk Lehçeleri'nin Sibirya-Türkçe gurubuna aittir. Ayrıca Taymir Yarımadası'nın doğusunda yaşayan halkların ticaret dilidir (Ruslar hariç). Yakutça'ya Saka dili de denmektedir.
    ESTONCA:
    Estonca, Ural dil ailesinin, Fince kolundan gelir. Yani Estonya'nın komşusu Finlandiya ile aynı dil ailesinden gelen dilleri vardır. Bazı benzerlikler olmakla birlikte, kesinlikle en yakın komşusu olan İsveçlilerin dili İsveççe ile veya Rusça ile bir akrabalığı yoktur, zira onlar Hint-Avrupa Dil ailesinden gelirler.


    1-Sözbaşında ünsüz gruplarının bulunmaması,
    2-Sözbaşında /r/ ünsüzünün bulunmaması,
    3-Ünlü uyumunun bulunması,
    4-Adlarda belirlilik-belirsizlik edatlarının bulunmaması,
    5-Dilsel cinsiyetin bulunmaması,
    6-Bükün yerine bitişkenliğin bulunması,
    7-Eylem eklerinin bolluğu,
    8-Adılların Hint-Avrupa dillerindekinden farklı biçimde çekimi,
    9-Öntakılar yerine sontakıların bulunması,
    10-"Malik olmak" anlamında bir eylemin bulunmaması,
    11-Sıfatların karşılaştırma biçimlerinin çıkma durumu eki ile oluşturulması,
    12-Soru edatlarının azlığı,
    13-Bağlaçların azlığı,
    14-Belirticilerin belirtilenlerden, nesnenin de eylemden önce gelmesi.


    Alıntıdır
#24.09.2008 19:29 0 0 0