Beynimin içinde cevapsız yığınla soru dolanıp duruyor.Aslında her sorunun bir
Cevabı var ama benim onları yanıtlayacak cesaretim yok.Böylesine güçsüz olmaktan
Nefret ediyorum.Aşk dolu bir hayat sunmak isterken sana anladım ki kaybetmişim
Kimliğimi Anladım ki seni mutlu etmek isterken unutmuşum mutlu olmanın ne demek
Olduğunu. Bu yüzden tuzak diyorum işte kendi hayatımı kendi ellerimle yaşanmaz hale
Getirdiğim için üzülüyorum hepsi bu..
Az sonra yağmur yağacak .Bulutlar kapadı yıldızları ve ayı.Böyle geceler daha çok
Arttırıyor hüznün katsayısını.Şimdi çıksam sokağa,iliklerime işlese yağmur sırılsıklam
Etse beni...Dilimde bir şarkı söz yok anlatmaya seni..Üzerime üzerime gelecek sokaklar
Deli edecek beni Yürünmez olacak.
Kapadım gözlerimi,uyku alsın beni Şöyle deliksiz bir uyku uyumayalı ne kadar oldu?
Ne kadardır kendimde değilim ?Kontrol edemiyorum zamanı .Oysa tek ilacım zaman.
Erimelisin,bedenin gibi ruhun da terk etmeli beni.Ancak o zaman kurtulacağım kendi tuzağımdan.Ancak o zaman bitecek bu kimliksiz geceler....