Durun üzerime toprak atmayın
Umutlarımı toprak içine gömmeyin
Rahatım yerinde huzurumu bozmayin
Ürküyorum üzerime toprak atmyın
Nazik bedenim, çürüyüp gidecek
Üzerime kurtlar böcekler dolcak
Zaman vücüdümü toprak edecek
Ellerinizle üzerime toprak atmayın
Ruhum bedenimi o an gözlüyor
İnsanın sonu bu diye haykırıyor
Mateme giren ahlime üzülüyor
Ellerinizle üzerime toprak atmayın
Topratır aslım toprağa karışır
Ogüzelim tennim elbette kokuşur
Parlayan gözlerim, toprakleşır
Ruhumun üzerime toprak atmayın
ALLAH'ın yollunda şehidlik gayem
Kanım akıtılsın budur benim gayem
Aksın her yöne yeşersin payem
Topakler halinde toprak atmayın
Mela ABDAL kabire, koyarler seni
Ağliyor yakınlerin amelin hani
Yalınız kalacaksın cevabın kani
Ne olur üzerime toprak atmayın