Çözemedim seni, çiçek dürbünü gibisin, aynalardan yansıyorsun; hangisi sensin? Bazen hüzünlüsün, başına gelecekleri önceden sezer gibi, bazen neşelisin, hiçbir şeyden üzülmeyecek gibi. Gizemlisin, keşfedilmemiş yerler; durgunsun, dipsiz göller; çözümsüzsün, gizli şifreler gibi...
Her zaman beni şaşırtan, içimden yükselip heyecanlandıran, Seni de çekici kılan bu. Aynı renkler renksizlikler, alışkanlığa dönüştüler sürprizsizdiler, bıkkınlıklar sıkıntıya dönüştüler. Demiyorum, hep aynı olsan, hep aynı kalsan; sonu belirsizlikler aşkı hissettirdiler...
Seni hiç tanımadım, gülerken görmedim; iğde çiçeği kokulum, buram buram mutluluğum. Sinsice gel! Saftır benim yüreğim, düğümle, iki damla yaş ol, seni hiç görmemiş gözlerime...