Sabahların karanlığıyla geldin
Gecelerin efkarıyla ediyorsun veda
Hecelerin ortasında duran sendin
Kelimelerin kıyısında bekliyorsun seda
Sensizliğin sayısı aklımda bilmece
Denklemlerin çözülmez karmaşık
Uçamayan kuşlarının ayağındaki kelepçe
O ani düşmelerin yakaladığı sarmaşık
Sessiz gülüşmelerin dalgasında kalbim
Vedaların son kahkahasında ağlamakta
Ve aşkın yarımadasında sular almakta
Kırmakta kalplerini tüm sevdiklerinin
Yormakta bedenini sonu gelmez yollarda
Demini almakta molaların boşluğunda
Suçsuzluğumda hüküm giymişim
Kanunsuzluğunda tüm sevgilerin
Maddeler halinde erimişim
Hurafelere inanmış düşüncelerim
Hep yanlış yollarda yanlış yerdeyim
Yönüm sana dönük seni beklemekteyim
Bedenimi savuran rüzgarına karşı gelmekteyim
Yokluğunda güller açmamaya yemin etti
Sözler verdiler bir daha sen kokmamaya
Seni anlatan bütün şiirlerin dilinde tüy bitti
Ve gittiğinde gökkuşağı bütün renklerini kaybetti
PaCifiC