Xeyalım nan çıxmır o gara gözler - Azerice Şiirler - Necip Laçin
Bir tüley di esdi , ürkeh ruhumda,
Anlıma yazıldın ,men doğduğumda,
Her gece,hüzünle uyuduğumda.
Yuxuma girerdi , O Gara gözder...
Bu sevdanın , el dilin de adı çox.
Onsuzda yaşamın , heç bir dadı yox.
Didelerim axar , hep olux olux.
Xeyalım nan çıxmır, O Gara gözler...
Bu dünya deyilen , odlu sınaxdı,
Üreye tercuman , dille dodaxdı,
Ağaçlar da bezeh, daldı , yarpaxdı,
Hilal gaş altında , O Gara gözler....
Başım dizderinde , uyutdu meni,
Yadımnan salmaram , senli düneni,
Sanma , bu ayrılıx, soyutdu meni,
Yarama merhem di, O Gara gözler...
Bir çığ gopup ,içim , gardı , borandı,
Bes , üreh bu derde , nece dayandı,
Çehdihlerim Mevlam , sana aayandı.
Ömrümün , barıydı , O Gara gözler...
Padişah diz çöküp , eşqin önün de,
Gural , değişmiyip, bu günde, dün de,
Onsuz gülmeh olmaz, bele gem gün de,
Bu derdime derman, O Gara gözler...
Ses vermir sesime , uzax dı , belli,
Gücüm çatmır aşam , bu engebeli,
Belke Mecnunam men, belke de, deli.
Gor ataşdı , yaxdı , O Gara gözler...
ONU hep saxladım , Şiir de , söz de,
Dilde , inkar ettim , yaşatdım özde,
Gapdansız , gemidir , galıp Deniz de,
LAÇİNİ de , sir dir , O GARA GÖZLER....