Bu gün men seni gördüm,
Salam vermek istedim,
üzünü yana tutdun.
Söyle, illerden beri
Qelbimizin bir duyub
bir vurduğu illeri,
Axı, ne tez unutdun?
Beş il gözümüzden axan o qanlı seller,
Bir salama deymedi?
Heyecanla,ferehle,qemle dolu o iller
Bir salama deymedi?
Heç üzüme baxmadan yanımdan nece keçdin?
Sen eşqin salamını qorxuyamı deyişdin?
Yoxsa sen öz eşqine, ilqarina ağ oldun?
O qeder yaxin iken, bu qeder uzaq oldun.
şirin gülüşlerimiz, acı feğanlarımız
Bir salama deymedi?
Qayğılı anlarımız, qayğısız anlarımız
Bir salama deymedi?
Sen neyledin, bir düşün!
Yalniz indi anladım;
ah, sen daha menimçün
Elçatmaz bir zirvesen,
Yaşanmiş günlerim tek geri dönmeyeceksen!...
Qop ey tufan, es ey yel! Xezel olum, tökülüm
Düz beş il üreyimde
Beslediyim mehebbet, bir salama deymedi.
Bir günlük hesretine döze bilmeyen, gülüm,
Bes ne oldu? Bu hesret bir salama deymedi?
Getdin, dalinca baxdım, can ayrıldı canımdan,
Sen nece etinasiz öte bildin yanimdan?
Ah çekdim, başım üste yarpaqlar esdi, gülüm,
Senin qelbin esmedi.
Arxana da baxmadın!
Niye senin yolunu mehebbetin kesmedi?...
Qazancimiz de, bumu?
Deyilmemiş o salam elvidamiz oldumu?
Sen mene zülm eyledin, mene zülm yaraşır.
Bir salama deymeyen eşqe ölüm yaraşır!