Mutluluk Daha Ne Olabilirdi ki? Neyle mutlu oluruz?

Son güncelleme: 06.08.2009 10:09

  • Mutlu olmak için o kadar çok, ama o kadar çok sebebimiz var ki! Peki neden mutsuz olmayı tercih eder insanlar?
    Neden tercih ederiz?
    Mutlu olmak için, ille de yaşamımızda farklı bir şeylerin olması mı gerekli?
    Hâli hazırda yaşadığımız şu hayatın içinde bizi mutlu kılmaya yetecek onca şey varken
    Sanki mutluluklarımızı, ilerde bir zamanlara ertelemişiz
    O zamanın gelmesini bekliyoruz
    Elimizin altındakilerin, elimizin altında dururlarken kıymetini bilmediğimizden mutlu olamıyoruz
    Bir zaman gelip de onlar da fani olup, yanımızdan gölge gibi kayıp giderken, bu kez de onları yitirmenin ve zamanında onlarla mutlu olamamanın mutsuzluğu kaplıyor içimizi
    Önce üzülüyoruz
    Sonra üzüldüğümüze üzülüyoruz
    Ne garip
    Mutluluk sebeplerimiz bize özel şeylerdir
    Kimimiz bir aileye sahip olduğu için şükredip, mutlu olur; bir diğerimiz sıhhatini şükre vesile ederek, mutlu kılar hayatını
    Ve sayılamıyacak kadar çok neden
    En mutsuz insanın bile, mutlu olmak için birden çok sebebi vardır
    Sanırım önemli olan, bunun farkında olabilmek
    Bu farkında oluş da başlı başına bir mutluluktur
    Bir düşünsek,
    biz hiçlik karanlıklarındayken, bu âlemde yokken, yaratıldık
    bize bir varoluş nimeti lutfedildi
    Ve bize bir kimlik verildi:
    İnsan
    Dağ olmadık yaratılırken, taş olmadık, sinek olmadık, koyun olmadık, bir bahçede ot olmadık insan kimliğiyle yarattı bizi
    yaratan
    Bir hayat verdi ki, bu kimlikle biziz hayattan en mükemmel istifade eden
    Sonra bize bir kalp verdi ki, tüm kainatı, tüm âlemleri içine alabilen herşeyi sevebilen bu kalbi kendi sevgisini, muhabbetini tanıtmak için verdi ve kendini bize sevdirdi yaratan yeryüzünü bir sofra yapıp önümüze serdi İçinde binbir türlü hazineler
    Ya bunları anlayabilmemiz, onu tanıyabilmemiz için verdiği akıl nimeti?
    Ve insanı, yani bizi kendisine muhatap aldı âlemlerin Rabbi Âlemleri yaratan
    Ve binbir türlü duygularla, hislerle doldurdu sinemizi herşeyden, ayrı bir tad alabilmemiz için O'nu bütün isimleriyle tanıyabilmemiz için
    Ve İman nimetiyle bizi nurlandırdı
    Evet bizler Allah'ı tanımasaydık eğer, imanımız olmasaydı, yakıcı ve boğucu nasıl bir ızdırabın, azabın, karanlığında kalırdık?
    İman nimetini öyle bir Rahmetle, öyle özel bir ikramla bizlere nasip etti ki,
    İslâmiyetle bizi şereflendirdi
    Habibi olan, âlemlere rahmet olan, Rasul-ü Ekrem (asm) 'a ümmet eyledi
    Daha ne olsundu ki?
    Sanırım mutlluluğu uzaklarda aradıkça, ömürlerimiz hiç tükenmese bile, asla onu bulamayacağız
    Mutsuz olalım diye yaratılmadığımızı anladığımız an
    ve
    60-70 senelik bir ömrün imtihanlarının, sıkıntılarının geçici olduğunu ve bize ebedi mükafatlar bırakacağını düşündüğümüzde
    ve
    Geçici olmayan, ölümsüz bir âlemde bizlere ikrâm etmek isteyen, şu misafirhânenin sahibi olan Zatın, o ebedî âlemin mutluluğunu, nümune nev'inden bu âlemde bahşettiğini farketiğimizde
    Mutluluk daha ne olabilir ki?


    "Alıntı..."
    __________________
#06.08.2009 10:09 0 0 0