Su İçene Yılan Bile Dokunmaz

Son güncelleme: 05.09.2009 12:30
  • Turgay Ülgünalp
    --------------------------------------------------------------------------------
    Bir gün ormanda yürürken bir yılanla karşılaşan Ahmet'in hikayesi

    Ahmet bir gün nerede olduğu fazla önemli olmayan bir ormanda, adının ne olduğu fazla önemli olmayan bir gölün kenarında yürüyordu. Aklı akşam ne yiyeceği, komşusunun o sabah giydiği elbisenin vücudunu ne kadar iyi sardığı, ve evrenin nereden gelip nereye gittiği gibi her zamanki düşüncelerle meşguldü.

    Birden kafasını kaldırdığında karşısında oldukça büyük bir yılan gördü. Düşüncelere o denli dalmıştı ki yılanı aralarında sadece bir metre kaldığında farkedebilmişti. Ahmet yılanın zehirli olup olmadığını bilmiyordu, yılanlar hakkındaki bilgisi Afrikalı bir kabile reisinin artistik buz pateni hakkında bildiklerinden fazla değildi.
    Bu durum yılanı zehirli yapıyordu. Birden kabarıp saldırı pozisyonuna geçerek dişlerini gösterdiğindeyse daha da zehirli olmuştu. Ahmet donup kalmıştı, ne yapacağını bilemiyordu, yolun sonuna geldiğini düşünmeye başlamıştı ki bir anda aklına babaannesinin ona küçükken söylediği bir söz geldi: "Su içene yılan bile dokunmaz" Hayatı boyunca babaannesine hep güvenmiş olan Ahmet, hemen eğilip gölden su içmeye başladı.
    Yılan saldırı pozisyonunu hiç bozmadı. Her an saldırabilecek şekilde dişlerini gösteriyor, ve gözlerini Ahmet'in üzerinden bir an için olsun ayırmıyordu. Ama yılan, kararlı olduğu kadar kurallara da bağlıydı. Su içen kişiye saldıramayacağını biliyordu. "Su içene yılan bile dokunmaz" sözünü o da kendi babaannesinden duymuştu.
    Ahmet bir yandan su içiyor, bir yandan da yan gözle yılanı kontrol ediyordu. Gözlerini yılana her çevirişinde yılanın soğuk bakışlarıyla karşılaşıyor, duyduğu korku artıyor, ve daha hızlı su içmeye başlıyordu.
    Uzun bir süre boyunca yılan büyük bir kararlılıkla beklemeye, Ahmet de daha büyük bir korkuyla su içmeye devam etti. Midesi ağrıyordu, ama mide ağrısı ile zehirli yılan ısırığı arasında seçim yapmak fazla zor değildi
    Birden midesinde çok keskin bir sancı hissetti.Tam elini midesinin üzerine götürüyordu ki, o an yere yığıldı. Ahmet patlamıştı.
    Bunu gören yılan, temkinli bir şekilde Ahmet'in yanına yaklaştı. Öldüğünden emin olduktan sonra, onu geride bırakarak gün batımına doğru sürünmeye devam etti.
#05.09.2009 12:30 0 0 0