Aynalara küsmüsüm.
Tanımıyorum yüregimi!
Masmavi bir deniz icinde
camura bulanmıs
benligimi görürüm.
Düslerim vardı benim.
Hatırlıyorum,ellerimde duruyordu.
Unutamıyorum bir cocuk gibi
agladıgımı.
Evet düslerimi calmıslardı.
Aglamıstım ama hic utanmamıstım.
Siz utanmısmıydınız
hayallerimi calarken.
Sessiz ve puslu gecelere
beni mahkum ederken.
Bende utanmamıstım aglamaktan.
Belki gözyaslarım
ısık olurdu yüreklerinizde.
Ama unutmusum!
Siz utanmamıştınız
düslerimi calarken.