Ben bildiğin gibiyim Manolya'm
Ya sen nasılsın?
Değiştin mi yoksa yine aynı mısın?
Söyle utanma, utanma be Manolya!
Yüreğinde güller açıyor mu hala
Gönül bahçen sevgi kokuyor mu?
Gülebiliyor musun bana güldüğün kadar
Bu ağlanılası yaşama da...
Zaman zaman, dalıp dalıp gidişlerin oluyor mu
Mazi, gözlerinde canlanıyor mu birdenbire?
Solmaksızın yeşerdiğin günlerde ki gibi
Bakışların ışıl ışıl parıldıyor mu Manolya? ...
Hatırlarsın...Ortaköy'de buluşmuştuk ilk kez
İki kalbin karşılıklı atışıydı küt küt.
Tanıdıkça içimizde ki o eşsiz güzellikleri
Farkına varmıştık kenetleneceğimizin...
Ne de çabuk tutulmuştuk aşkın cazibesine
Nasıl da tutuşmuştuk sevda ateşinde
Mutluluğun tadına varışlarımızın
Haddi hesabı yoktu değil mi Manolya? ...
Şimdi...Arıyorum çıldırasıya bizi
Şiirlerimle baştan aşağıya süslediğim seni.
Bulamadıkça ağlıyorum
Ağlıyorum be Manolya'm...
Düşün Manolya'm düşün...
Herşey değişti benden başka
Bir ben değişmedim sana susadıkça
Ya sen...Sen Manolya!
Değiştinmi...Değişmedin mi?
Yenildin mi zamana yenilmedin mi?
Yeni biri girdi mi hayatına
Girmediyse hiç!
Bana susadın mı Manolya!
Böyle susma...Susma be Manolya'm! ...