Bir adam, karisi ve ya$li babasi.
Kadin kayinpederini istememekte, huysuzluk etmekte, evin huzurunu bozmaktadir.
Bir gün kocasina:
- Bey... bey.. Bezdim bezdim. Bir gün göremedim. Gencligim gidiyor. Ya ayrilalim, babanla kal, ya da al babani al da nereye getirirsen getir beraber kalalim. Yoksa ben gidiyorum.
Adamcagiz $a$kin birazda sitemli bir vaziyette:
-Ne diyorsun hanim, o babam babam; öldüreyim mi, atayim mi? Kimi var bizden ba$ka bakacak, dese de karisi israrda israr ediyordu.
Adam bakti olacak gibi degil babasini daga birakmaya karar verdi. Yanina oglunu da alarak yola koyulurlar. Babasina da:
- Baba, torununla beraber daga oduna gidiyoruz, istersen sen de gel der. Baba gelinin dirdirini dinlemektense onlarla beraber agin yolunu tutar..
Yola koyulu daglara, ormanlarin iclerine girip bir müddet gittikten sonra, babasina:
- Baba sen burada biraz dinlen. Bizde odun toplayalim, der ve oradan ayrilirlar.
Odun toplamadan, babasini orada birakarak dönerler.
Yolda oglu:
- Dedemi almadik baba.
- Dedeni oraya biraktik. Artik ihtiyarladi orada kalacak.
Torun israr eder:
- Dedemi isterim...
En sonunda babasina ne dese desin fayda etmeycegini anlayan cocuk:
- Baba, sen ihtiyarladiginda ben de senin gibi seni getirip daga mi birakacagim? der demez adamin akli ba$ina gelir. Babasini almaya karar verir Ihtiyar, kendisini almak icin yoldan geri dönen ogluna:
- Evladim, sen beni birakip gidemezsin. Cünkü ben babami birakmadim. Ölünceye kadar hizmet ettim.
Adam babasini alip eve getirir.
«Bu dünya etme-bulma dünyasi»
Sen ne yaparsan sana da onun aynisini yapilacak!!!