Sanırım ilkokul 5teydim..
Sabahçıydım ve çok iyi hatırlıyorum Cuma günüydü..Sınıftan da kankimle döner yemeye gidecez..Ne bilim küçüklükten olsa gerek o zaman lüks geliyo gibi bişeydi yani her zaman yaptıgımız bişey değildi..
Neyse abi önce evlerimize gittik..Önlükleri cıkardık kitapları felan bıraktık..öğlenden sonra da saat 13-30 felan diyim arkadasla bulustuk..neyse indik bizim çiftlik caddesine girdik Çalıkuşu Döner salonuna ..Ohh misis tabi..Dönerler gelmiş kolalarımızı içiyoruz..
Tabi sıra geldi İşletmecinin mis olma sırası..Arkadaşım sağlam cıkardı parayı verdi..Bende tabi cıkarıp vereceğim parayı ama o da ne ulen cepte bi kurus yok adama basladım abi vala ben paramı evde unuttum şöyle böyle .. YOk adam inanmaz..Tamam abi ben 1 saat içinde getircem dedim paranı
Tabi benim gibi bu hale düşen bir cok insan görmüştür ve dediği laf aynen "" yegenim tamam tamam biz senin gibi cookkk gördük"" len nasıl utandım nasıl utandım..
Meğersem paramı okulda giydiğim pantolonumun içinde unutmusum.. Oradan cıktıktan sonra ilk işim eve gitmek ve cebimdeki parayı alıp oraya götürmek oldu.. ee döner yemeyi bu kadar heyecan yaparsam olacagı budur tabi
Aklıma geldikce gülerim hala aklıma geldiğimde cok güldügüm hikayelerimden biri
yaw aclıktan ve tesadüftür yine hep cuma günlerine rast geldi böyle olaylarım.. zaten hayatımın cuma günlerinde o olaylardan sonra fazla yemek salonlarına gittiğim olmamıstır
yemegi cok seviyon sanirim,yiyon ama ya paran evde kaliyo yada harcligin az oluyoo ama adam bu sefer lafi oturtmus sana,ee tabi adam neyapsin kesin senin soyledigin kelmeleri binlercesi diyo
adamcagiz nasil inansin