Bir gün Cüneyd Bağdadi həzrətləri məsciddə olarkən onun yanına bir gənc gələr. Və:
- "ALLAH rızası üçün mənə kömək edin... Mən yardıma möhtac bir insanam." deyər.
Cüneyd Bağdadi həzrətləri baxır ki, bu cavan sap-sağlam bir insandır. "Belə cavan halıyla dilənçilik etməyə utanmırmı? Niyə özü işləyib qazanmır, dilənib özünün ucuzlaşdırır." deyə düşünür.
O gecə Cüneyd Bağdadi həzrətləri bir yuxu görür:
Yuxusunda; məsciddə gördüyü oğlanın bədəninin ətindən kabab bişirilib onun qabağına gətirilir. Cüneyd Bağdadi həzrətlərinə:
-Bunu yeyəcəksən deyirlər. O isə: bu insan ətidir, heç yeyilərmi? Deyə cavab verdiyində:
Bəs dünən məsciddə nece yeyirdin... Yenə elə yeyəcəksən! deyərlər. Daha sonrasını Cüneyd Bağdadi belə danışır:
- Məyər qeybət etmişəm! Qorxu ilə yuxudan oyandım. Dəstəmaz alıb 2 rükət namaz qıldım. Tövbə istiğfar etdim....
Səhər olduğunda o haqqında danışdığım cavanı axtarmağa çıxdım.... Axtardım, axtardım... Nəhayət gənci Diclə çayı kənarında tapdım ki, qarşısına tərə qoyub, ondan yeyirdi.
- "Ey Cüneyd! Məsciddə mənim haqqımda pis düşündüyün üçün tövbə edib peşmançılıq duydunmu?" Deyə soruşdu.
- Mən də "bəli" dedim.
Haqqında danışdığım gənc mənə:
- O halda üzülmə get! Dedi və bu ayəni oxuyaraq qeyb oldu: "Və O Zattır ki, qullarından tövbə qəbul edər, günahlarını əfv edər və etdiklərini bilər..."