Özgür dünyadan sonra saklı yaşamdayım
Duvarların ardında
Her gün yeni acılarla zenginleşirken yüreğim,sevdam yoksul,azıksız Azalıyoruz..
Birbirini tekrarlayan yaslı günlerin boğuntusunu da kimse bilmez
Acı bir kedere sevkolunmuş suretim
Kanser kokulu '' F '' tipi odalarda;
Yüzümde hayatın sıtmalı rengi ,buruşmuş sevinçlerim ,dostluğum pusularda
Ve yarı yüzü yok insanların
Sabırsız Korkak Kaypak
Burada düşündüğüm her düşe bir türkü yakıyorum
Yaktığım türkü beni yakıyor sonra
Yarin sesine yakın notayı çalmamın yok mümkünü
Suç sayıldı türkülerim&Suç sayıldı ona seslenişlerim
Üst üste yüklü suç dosyalarım Yargıtay aşamasında,toz toplarken raflarda&
Bir karartı çöker;umuduma,sevincime,yağmuruma
Yokluğunda burada yıllar verirken;
Yar, ihanetlere açmıştı pencerelerini
Yeni sesler, yeni aşklar çağırırken onu gitmeliydi,
gitti
Benim sicilim bozuk,yüzüm sabıkalı
Hem ben bırakmamışmıydım onu yangınlar ortasında
Gitmeliydi elbet, gitti
Belki bu yüzdendir yazamadığım gecikmiş pişmanlığım
Bir sevdanın son sözlerini yazdım şimdi
Anılarla beslenen aşkımın son direncini.
Bir uğultu ummanı işte akıp gittiğim Bir uğultu ,kendi rüzgarında savrulan
Göçebe aşıklar gibi ,şehir şehir gezerken ,mevcutlu jandarmalar eşliğinde
Hep şehir dışından sevdim sevdiklerimi
Bir hükümle sürgün edildim İstanbul'dan
İstanbul'da bırakıp kanatlarımı
her şeye rağmen, sağ elimle vurup sol omzuma, derim: