Acılarım Konuşuyor Yalnız

Son güncelleme: 06.02.2010 19:18

  • Özgür dünyadan sonra saklı yaşamdayım
    Duvarların ardında

    Her gün yeni acılarla zenginleşirken yüreğim,sevdam yoksul,azıksız Azalıyoruz..

    Birbirini tekrarlayan yaslı günlerin boğuntusunu da kimse bilmez
    Acı bir kedere sevkolunmuş suretim

    Kanser kokulu '' F '' tipi odalarda;

    Yüzümde hayatın sıtmalı rengi ,buruşmuş sevinçlerim ,dostluğum pusularda

    Ve yarı yüzü yok insanların
    Sabırsız Korkak Kaypak

    Burada düşündüğüm her düşe bir türkü yakıyorum
    Yaktığım türkü beni yakıyor sonra
    Yarin sesine yakın notayı çalmamın yok mümkünü
    Suç sayıldı türkülerim&Suç sayıldı ona seslenişlerim
    Üst üste yüklü suç dosyalarım Yargıtay aşamasında,toz toplarken raflarda&

    Bir karartı çöker;umuduma,sevincime,yağmuruma

    Yokluğunda burada yıllar verirken;
    Yar, ihanetlere açmıştı pencerelerini
    Yeni sesler, yeni aşklar çağırırken onu gitmeliydi,
    gitti

    Benim sicilim bozuk,yüzüm sabıkalı
    Hem ben bırakmamışmıydım onu yangınlar ortasında

    Gitmeliydi elbet, gitti

    noimage

    Belki bu yüzdendir yazamadığım gecikmiş pişmanlığım
    Bir sevdanın son sözlerini yazdım şimdi
    Anılarla beslenen aşkımın son direncini.

    Bir uğultu ummanı işte akıp gittiğim Bir uğultu ,kendi rüzgarında savrulan

    Göçebe aşıklar gibi ,şehir şehir gezerken ,mevcutlu jandarmalar eşliğinde

    Hep şehir dışından sevdim sevdiklerimi
    Bir hükümle sürgün edildim İstanbul'dan
    İstanbul'da bırakıp kanatlarımı

    her şeye rağmen, sağ elimle vurup sol omzuma, derim:

    '' Aldırma oğlum !...Bir çığlıkla tükenmez gençliğin''

    Ben ki düşerek öğrendim uçurumların adını

    Bir örümcek sabrıyla örerken umutlarımı,
    bilirim ki bu duvarlar benim değil &
    Ben de bu duvarların değilim

    Zor günlerden,yaşamın sancılı yanlarından gelse de sesim

    Eksilmeyen ve eğilmeyen bir dirençle,mavi özgürlük türküleri söylerim

    Sesim uslanmaz

    Sesim zarf içinde gider dostlara&onlar yüzümü bilmez,sesimdir bizi dost eden

    Demem o ki :

    Yürüyorum bu uzun yolculukta,karanlığı gün be gün tüketerek&

    ve desteleyerek ışığı..

    Şairimin dediği gibi;

    '' ÇÜNKÜ KISA BİR ÖYKÜDÜR HAYAT
    UĞRUNA UPUZUN ACILAR ÇEKTİĞİMİZ
    KISA BİR TÜRKÜDÜR,
    BİR KEZ DAHA SÖYLEMEK İÇİN DELİRDİĞİMİZ''

    Hasan Karadeniz
#06.02.2010 19:18 0 0 0