1. Ana Sayfa
  2. Duygusal
  3. Kurtlar Vadisi Pusu Ömer Baba Vecizeleri

Kurtlar Vadisi Pusu Ömer Baba Vecizeleri

Son güncelleme: 12.02.2010 13:13
Nehir Nehir foto
  • Ömer Baba sözleri - ömer baba vecizeleri

    Gönül'ün ölümünden sonra dış dünyayla bağlantısını tamamen kopartan Hikmet; Ömer Babanın vicdan sofrasının misafiridir. İçten içe her şeye ve herkese karşı duyduğu o derin öfke; o can acıtma arzusu bu kez ailenin yeni gelini Ebru'nun hassas ruh dünyasına onulmaz bir gölge düşürecek; yaşadığı talihsizlikten sonra dışlandığını düşünen Erhan ise bu tavır karşısında iyiden iyiye tedirgin olacaktır. Ailenin sağduyu timsali Ömer Baba ise bu isyan karşısında yine derin düşüncelere dalacak ve Hikmet için; ilahi bir mana incisi çıkartacaktır:


    ÖMER: Çağırmasak da geleceğin yok hikmet evladım.
    HİKMET: Meşgulüm ömer baba.
    ÖMER: Ne ile meşgulsün evladım?
    HİKMET: Kendimle meşgulüm
    ÖMER: Büyük meşguliyet de evladım, bu davaları okuyorsundur gazetelerde, ne diyorsun o işlere?
    HİKMET: Hiiiiç kusura bakma Ömer baba, ben zamanında diyeceğimi dedim? O toplara girmem!
    NAZİFE: Yani çocuk kendimle meşgulüm diyor, sen dava diyorsun bey!
    ÖMER: Hikmetin davası bütün davalardan zor ben de o toplara girmem hanım!
    NAZİFE: Aman girme Kızım bir daha ara
    EBRU: Aramaya gerek yok anne gelmeyecek Polat
    NAZİFE: Akşam yemeği yemeyecek mi bu çocuk?
    ERHAN: Hiç bana bakma Nazife anne ben de malülen emekli oldum ıskartaya çıktım, bana da kimse bir şey söylemiyor!
    ÖMER: Bu hayatta ıskartaya çıkmak diye bir şey yoktur evladım Herkes son nefesini verene kadar bir şeye hizmet edecek
    HİKMET: Mecbur muyuz Ömer baba? Sen insanları seviyorsun hizmet et, hayra geç!
    ÖMER: Ben hayra hizmet edecek demedim evladım, ya hayra ya şerre ama muhakkak bir şeye hizmet edecek!
    HİKMET: Benim karımın gözleri görmüyordu, ben de ona hizmet ediyordum Bundan da hiç şikayetçi değildim Karımı geri versinler yine hizmet edeyim Ömer baba! Yok vermiyorlarsa son nefesimi alsınlar ettiğim hizmetle gideyim!
    ÖMER: Ya o da olmuyorsa evladım?
    HİKMET: O zaman ben de kendimi uyuşturur bi köşede otururum!
    NAZİFE: Gelinimin yanında konuştuklarınıza bakın Kızcağız diyecek ki bu evde bir tane normal insan yok mu?
    EBRU: Olur mu öyle şey anne?
    HİKMET: Olur bacım olur, yarın öbür gün kocanın başına bişey gelirse unutma hizmete devam
    ÖMER: Evladım Her canı yanan birinin canını yakmak zorunda değildir Her isyan eden başkasını isyana götürmek zorunda değildir. Her insan zaman zaman sıkıntıya düşer kendisini umutsuz, çaresiz, terk edilmiş, işe yaramaz görür, böyle hissedebilir. Ama hakikat farklıdır. Alınan bir nefes varsa, o nefeste umut vardır, çare vardır
#12.02.2010 13:13 0 0 0