Bir Ömrün Ardından
Son güncelleme: 16.10.2010 19:20
-
Kim unutabilir; mazinin tozlu sayfalarının, toprak yollarının, o sararmış kuru yapraklarının artık hayal olduğu o güzelim çocukluk günlerini?
Kim unutabilir, başımızda kavak yellerinin estiği ve her anı bir sevgilinin hayaliyle sarhoş geçen o ilk gençlik yıllarını kim, kim unutabilir ki?
Kaç ilkbahar yaşadık, cıvıl cıvıl sevgiliyle ilk buluşmanın, o tadına doyulmaz tarifsiz hazzıyla!
Kaç hazan mevsimi ayrılıkların, o ömür boyu bitmez tükenmez kahrolası, kanatan acısıyla!
Hepsi, ama hepsi; hicran dolu, ıpılık, hüzün yüklü, saf ve tertemiz duygularla ellerimizden su misali kayıp gitti.
Tutamadık
Şimdi; içi tıka basa anılarla yüklü, bir kara trenin eski, boyası dökülmüş, yorgun vagonlarını seyreder gibiyim hayal istasyonunda tek başıma
Yapayalnız!
Artık, ne o kırmızı şapkalı hareket memurları var, ne kondüktörler, ne telaşla sağa sola koşuşan yolcular, ne trenlerin o tiz çığlığı, ne iki yanı parlak sarı tunçlu, siyah meşin koşumlu paytonlar, ne sekiz köşeli kasketleriyle, kaç gündür tıraş yüzü görmemiş uykusuz paytoncular, ne de payton tekerleklerinin tıkırdayarak döndüğü o taş döşeli yollar
Hiçbiri, hiçbiri yok artık!
Şarkılar kaldı geriye yalnız.
" Rüzgâr söylüyor şimdi o yerlerde, bizim eski şarkımızı.." diyen; o hicran yüklü, o hüzün kokan o eski zaman şarkıları
Evet, sadece şarkılar.
Nice seneler efendim, mutlu anılarla eskiteceğiniz nice uzun senelere
Taner Yılmaz, 31.12.2007 istanbul
- Bir Ömrün Ardından Konusuna Benzer Konular
- kayan yildizin ardindan 26.07.2004
- aRdINdaN 11.08.2004
- ARDINDAN 20.08.2004
- Gidenin Ardından 04.09.2004
- [Mektup]Giden Sevgilinin Ardından... 14.10.2004
- Plastik Gıda Ambalajı 16.10.2010 19:20