Ayakları İle Örüyor,Öğrencilere Burs Veriyor.

Son güncelleme: 29.03.2010 19:25
  • Çevresinde "Melek Rabia" olarak tanınan, kolları olmayan Rabia Acar, ayakları ile ördüğü kazakları satarak kazandığını öğrencilere burs olarak veriyor. Melek Rabia, Allah'ın nasip ettiği her günü insanlara faydalı olmak için yaşadığını belirterek "Bazen çok zorlandığım oluyor ama yılmıyorum. Allah beni ayakta tutuyor. Son nefesime kadar Allah rızası için çalışacağım" diyor.

    Canı çok sıkılıyordu. Yardıma ihtiyacı olan çok sayıda insan vardı ve o yardım edemiyordu. Hele çocuklar... Kim bilir imkânı olmadığı için kaç çocuk okula gidemiyordu? Kim bilir yaşıtları okulda ders dinlerken evine para götürmek ve hasta olan annesine bakmak zorunda olan kaç çocuk vardı? Kim bilir "doktor olacağım" hayaliyle başını yastığa koyan ve rüyasında kendini beyaz önlükler içinde gören kaç çocuk maddî durumu iyi olmadığı için okula gidemiyor ve doktor olma ümidi kayboluyordu? Bu düşünceler bile göğsünün daralmasına, sıkıntısının artmasına yetiyordu Rabia'nın... Bir yolunu bulmalı ve ulaşabildiği herkese ulaşmalıydı

    Kırıkkale'de ablası Meryem Yüksel'le birlikte oturan 30 yaşındaki Rabia Acar'ın maddi imkânları yetersiz olduğu gibi fizikî imkânlar açısından da yardıma ihtiyacı vardı. Doğuştan kolları yoktu Rabia'nın... Ama o, bunu bir eksiklik olarak görmüyordu. Bu halinden memnundu... "Allah beni böyle yarattı" diyor, haline şükrediyordu. "Bu halimle de olsa çevreme yardımcı olmalıyım" diye düşünüyordu.
    Kolları yoktu Rabia'nın, ama kol yerine kullanabildiği ayakları vardı. Ayaklarıyla kazak örebilir, patik yapabilirdi. Yapabildiği giysileri satıp öğrencilere burs verebilirdi. Evet, bu fikir hoşuna gitmişti. Çünkü zorlanmadan tığ kullanabiliyor, ip tutabiliyordu.
#29.03.2010 19:25 0 0 0