Demindeyim Vedaların

Son güncelleme: 12.04.2010 19:52
  • noimage



    Bir resmin içine gizledim kendimi,
    Hüzün fırtınası dinince bana bir muştu verin
    Çerçevesi yok bu resmin,
    Duvarların gölgesinden süzüldüm de geçtim


    Yüksek perdeden konuşmalar,
    Gecelerimi doldurduğundan beri uykusuzum
    İmkânsızlar aşkın önüne bent kurmuş
    Demindeyim vedaların;
    Biraz huzursuz, bir o kadarda huysuzum.


    Artık yüreğimden dökülmüyor
    Yüzümden akıyor aldanmışlığa karalanmış satırlar


    Bir örtü çekip üzerine kurtulmak gerek bu kötü düş(üş)lerden
    Bir düş(üş)ten öte bilmemek, unutabilmek;
    Bu Hayatta bir de senin elinden hançerlenmemek için
    Susturmak gerek aşkı haykıran tüm harfleri.


    Alışkanlıklarından vazgeçen bir tiryaki gibi
    Tövbeler edip, arkamı dönüp gitmek isterdim
    Bir daha görmemeyi dualarda dileyerek seni.


    Oysa benim de hayallerim vardı;
    Rüzgârlarla yarışacak,
    Yağmurlar kadar bereketli sevgilerle yağacaktım
    Sonbahara vedaları değil, gülüşleri asacaktım.
    Şarkılar söyleyecektim;
    Minik saksılarda menekşeler yetiştirecektim
    Fazla geldi çıplak elle çizdiğim resim tuvaline
    Sonunda hapsettin tüm renklerimle beraber, beni de içine


    Daha fazla acıtmadan yüreğimi, almalıyım gözlerimi gözlerinden
    Duymadan sözlerini kapatmalıyım artık bu gönül defterini
    Farkında değilsin ama uzun zamandır
    Susmalarım hep bundandı
    Tüm suskunluğum b/aşk'aydı




    Esmize
    Perihan Tunçok

#12.04.2010 19:52 0 0 0