Sustuğun Yerden Ben Senli Bir Şiire Başlıyorum

Son güncelleme: 15.04.2010 14:51
  • Bu kaçıncı selâ adımın boylu boyuna uzatıldığı ?
    Bu kaçıncı musalla cesedimin yatırıldığı ?
    Dudağında sevdamı yakıp
    Suskunluğunu hayra yoruyorum sevgili.
    Sonra da yokluğunun tüm harflerinin
    Uykularını uyandırıp
    Bir kum saatini sana kuruyorum.
    Hani o bana hediye etmek için beklettiğin
    Kum saatini..


    Ellerimle doldurup boşaltıyorum
    Mürekkebimin sana varmayan hallerini.
    Suskunluğunun baş harfini giydiriyorum parmak uçlarıma.
    Yokluğununun kanına girip
    Suskunluğunun tetiğini düşürüyorum gözlerimde.
    Sonra da bir bulutun içinden geçip
    Gözlerinin hayat rengine bulanıyorum.
    Bulandıkça hayata,
    Bir nebze olsun susturuyorum
    Ölümün ölümle tazelenen cümlelerini..

    Sen sevgili..
    Eteklerinde baharları taşıyan kadın.
    Sen suskunluğuna bir yokluk anlamnıı yükledikçe
    Benden uzakta aldığın her bir nefesi
    Varlığıma adanmış bir hediye kabul ettim.
    Seni özledikçe,
    Çocukluğumu kundakladım sesinin iç yanına.
    Şimdi suskunluğunu sür de dudaklarıma,
    Hayatlansın en kısır sandığım yaralarım.
    Yokluğundan geçeyim varlığına.
    Hadi göm dudaklarına sesini.
    Susabildiğin kadar " sus" beni.
    Beni sustuğun yerden
    Senli bir şiire başlayayım yeniden.


    Ey sustuğun kadar büyüyen harf.
    Acını minnet bildim mutluluklarıma,
    Sonra da suskunluğuna ses olan
    Bir cümle oldum dudaklarının her iki yakasında.
    Ey suskunluğunla
    Acılarımı terbiye etmeye yeltenen kadın,
    Kafiyelerden düşer gözlerim gözlerine.
    Harf harf dudaklarına yaslanır
    En topraksı yanım.
    Ve ellerim ellerine dolanır,
    Yüreğin yüreğine yanaşır
    Bir nefes yakınlığında akarız en dar zamanlara..

    Bende varlığın bir hayata tekabül ederken
    Suskunluğunla
    Kaç harfimin katili olursun söylesene ey yar.
    Nefesinden geçerken Cennetin ırmaklarına
    Sesinden feragat edilişim
    Kaç şiirime konu edilir dillendirsene ey yar.

    Kollarını sıvamış,
    Bir şiire niyet etmişken yüreğim,
    Daha kaç gecenin vebalini üstleneceksin.
    Yokluğun bende
    Bir varlık sebebi iken,
    Suskunluğuna
    Ölü doğmuş kaç harfin defnini reva göreceksin.

    Diz çöktüm dudaklarına.
    Yüreğinin tam orta yerine bağdaş kurdum.
    Hayatından bir sevdayı nasiplendim.
    Ve de umuda niyetlendim.
    Mutluluğun safında
    Suskunluğunu kendime bir mutluluk payesi bildim..
#14.04.2010 23:05 0 0 0
  • ellerinize sağlık güzelmiş :)
#15.04.2010 14:51 0 0 0