BİR ASKER
Hep güleç yüzüyle hatırlarım onu.. Yada sahte gülüşü,
kendini kandırışı, avutmasısıyla.
Evinden mektup gelmiş, hüzünlü,ağlamaklı. Yapayalnız;
gölge duvarın önüne uzanmış. Büyük bir titizlikle dalıp
gitmiş mektuplarına. Özlemlerini bastırmaya çalışıyor.
Gerçeklerle yüzyüze gelmiş bir an
Düşünüyor. Belki sevdiklerine ne yazacağını, belki de
şu ana kadar sahte gülüşlerle kendini avutmasındaki yalanı
Ağlıyor. gözünden iki damla yaş yanaklarında süzülüyor,
sigarasının dumanına karışıyor. Kendini toplamaya çalışıyor,
olmuyor. Kolay mı özlemleri bastırmak?
Ve asker yeniliyor hasrete...!