geceyi uyandırdıklarından beridir
uykusuzum..
demlenmiş vedaları içerken
ayrılıkların gölgesindeydim..
okşarken saçımı rüzgar
özlemlerimi acıttı birer birer
elimde buruşturulmuş notlar
inandığım sözler kıyıya vurur
ve şimdi sonbahar...
hadi yüreğim,
sen yine bedenimde uyu
sevinçlerin dili tutulmuş
daha ne?
susmayı sana öğreten de O'
sen üzerine alınma sevda
benim lafım yıldıza, aya..
gök kubbeyi saldı üstüme
baharım döndü sonbahara
oysa gülümsemeler
gül bahçesindekilere yakışırdı ya !
sen üzerine alınma sevda
benim lafım;
başı dik
kendinden emin
ve sevgiyi küçük gören
rüzgarlara.
Vildan Uyar
Bir şiir' e bir nefes...
Bir nefese, bir rüzgar...
Bir rüzgar' a, "Başlıksız Şiir"...
Başlıksız Şiir' e yakışansa "Son Şiir"
Yanan mumlar sönmeden, bir dilek tutun
"Belki" gerçekleşir.