Çanakkale Savaşında Kul Hakkı

Son güncelleme: 12.04.2006 03:15
  • ÇANAKKALE SAVAŞI SIRASINDA YAŞANMIŞ BiR OLAY
    Kocadere köyünde büyük bir "Sargı Yeri" kuruluyor. Kimi Urfalı , kimi
    Bosnalı , Kimi Adıyamanlı , Kimi Gürünlü, Kimi Halepli çok sayıda yaralı
    getiriliyor...
    Bunlardan biri Çanakkale Lapsekinin Beybaş Köyündendir ve yarası oldukça
    ağırdır. Zor nefes alıp vermektedir. Alçalıp yükselen göğsünü biraz daha
    tutabilmek için komutanının elbisesine yapışır.
    Nefes alıp vermesi oldukça zorlaşır ama tane tane kelimeler dökülür
    dudaklarından.
    " Ölme ihtimalim çok fazla... Ben bir pusula yazdım... Arkadaşıma
    ulaştırın..."
    Tekrar derin nefes alıp, defalarca yutkunur:
    " Ben...Ben köylüm Lapseki' li İbrahim Onbaşından 1 Mecit borç
    aldıydım...Kendisini göremedim. Belki ölürüm.
    Ölürsem söyleyin hakkını helal etsin "
    " Sen merak etme evladım " der Komutanı, kanıyla kırmızıya boyanmış alnını
    eliyle okşar. Ve az sonra komutanının kollarında şehit olur ve son sözü de
    " söyleyin hakkını helal etsin " olur...
    Aradan fazla zaman geçmez. Oraya sürekli yaralılar getiriliyor.
    Bunlardan çoğu daha sargı yerine ulaştırılmadan şehit düşüyor.
    Şehitlerin üzerinden çıkan eşyalar, künyeler komutana ulaştırılıyor. İşte
    yine bir künye ve yine bir pusula. Komutan göz yaşlarını silmeye daha
    fırsat bulamamıştır.
    Pusulayı açar, hıçkırarak okur ve olduğu yere yığılır kalır. Ellerini
    yüzüne kapatır, ne titremesine nede göz yaşlarına engel olamaz :
    "Ben Beybaş Köyünden arkadaşım Halil'e 1 mecit borç verdiydim. Kendisi
    beni göremedi. Biraz sonra taarruza kalkacağız.
    Belki ben dönemem. Arkadaşıma söyleyin ben hakkımı helal ettim."
    Not : Mecit = Mecîdiye, dönemin parası?
#18.03.2006 21:26 0 0 0



  • teşekkürler.paylaşan yüreğinize sağlık.
#12.04.2006 03:15 0 0 0