Bitmeyen umuda adanmıştı mavi gülüşleri şehrin
Gül kokulu özlemleri konuk etmişti kaldırımlarında
Ölüme göz kıpan yıldızlar kadar uzaktı
Belki de bir nefes kadar yakın
Gecenin suskun bekleyişleri...
Hisli bir kalbin dokunuşuydu
Şiirlere sunduğun mana denizi
Avuçlarında hicranı saklayan dost
Tut ki o hicranın adı bendim
Sense ben kadar hicran...
Çizdiğim sınırların ihlaliydi
Kalbine dokunduğum her kelime
Ben ruhumun sesiyle seslenirdim sukutumda
Çağlardı adına derya dediğim nehrim
Oysa durgundu güneş gözbebeğimde...
Bilir misin
Ben ay ışığı
Mehtabın saçlarından damlayan
Sen teselli durağında nadide bir umman...
Vefa sadakat denizinde bir nci
Gönlünün limanından topladığım
Sen yitik değerlerin hazinesi
Kalbi riyaya kapalı dost
Varlığını adımlarken , yalnızlığımda buldum seni...