Serzeniş Şiiri - Duygu Seli - Sevgi Şiirleri - Züleyha Özbay Bilgiç - Aşk Şiirleri
Bir hisler denizinde
Muammadır gizlerim
Yüreğimden sessizce
Çağlar durur nehirlerden
Sana doğru hislerim
Ömrün saklı durağında karşılaştık seninle
Kim bilir belki hala toz pembe hayallerim..
Ağlayan mısralar vardı
Kalemimin ucunda
Şiirlerin dilini yalnız bendim anlayan
Yarım kalmış bir serzenişti
Yüreğime uzanan
Depremleriydi ruhumun
Her sarsılışta
Bir ben vardım
Girdabın kıyısında unutulmuş
Umudu beklerken mahzunluğumda
Hüzünle kaplı yüreğimle
Vefayla baksam gözlerine
Bilmem tutar mısın ellerimi?
Bir bulut gibi saklar mısın
Nisan yağmurlarında yüreğimi
Tutunduğum umudum olur musun?
Çatlamış bir toprağın kuraklığı
Sararken çepeçevre benliğimi
Islak bir dokunuştu sevda
Buruk bir serzenişin sabahında
Çiy düşen kirpiklerimin ucunda
Hüzünle savrulurken hayat denen çile
Sevdana sürükledi beni bile bile
An ki doldu taştı seller gibi
Sırılsıklam ve içli
Bilinmeyen bir tılsımdı sanki
Meçhul bir diyarın buğulu akşamlarında
İklim iklim esen bir gönül
Hissedersen yanı başında
Usulca kapa gözlerini
Belki duyarsın kim bilir
Yarım kalan serzenişimi..