İÇİNİ ISITIR SANMA..

Son güncelleme: 31.07.2004 16:32
  • Dingin bir çizgisi vardı yüzünün
    Güvenli bir liman gibi.
    İsimleri oldu.... gölgelere saklanmış
    Ama hiç gizlemedi kendini.
    Eline aldı yasemenleri romandaki kadın
    Durmadı dinlenmedi.
    Emek koydu yalnızlığa uyanan sabahlara
    Dizeler boyunca sevdi.
    Tek başına yel değirmenlerine karşı
    O don kişotu bile yendi.
    Ya Sen... kendini kendine saklayan yazar.
    Gözünün kaç rengi var kimsin sen?
    Sadece yüreksizler aslan payını kendine saklar.
    Çık cümlelerin arasından işte sahne.
    İşte ışıklar... işte alkışlar.
    Uzat ellerini ateşe. Kimden bu kaçışlar.

    Dingin bir çizgisi olmasaydı yüzünün
    Güvenli bir liman gibi
    Ve gözlerini yakaladığın o ilk anda
    Masum bakmasaydı gözleri
    Boş mu kalacaktı kitaptaki yeri.?
    Düzgündü vücudu. Temizdi kalbi öyle mi ?
    Ya senin ki... çok mu kirli?
    Seni sana saklayacaksan sevgili yazar.
    Ve hala açmayacaksan sendeki gerçek seni
    Çekip alırım romandaki kadını
    Bilesin ki öksüz kalır satırlar.
    İşte o zaman üşürsün.
    Kaleminin ucunda donar kalır yakarışlar.
    İçinde esmeye başladığında kara kışlar.
    Seni ısıtır sanma...çatık kaşlar mor bakışlar.
    Uzat ellerini ateşe. Kimden bu kaçışlar
#31.07.2004 16:20 0 0 0
#31.07.2004 16:32 0 0 0