Irmaklarımın gözlerinden ağlıyorum
Yalnızlığının orta yerine düştüm
Tutunamıyorum
Bütün metanetim,
Acemi mum,sabırsız
Bir akşamüstü
Ayrılıverecek şah damarım benden
Ve üşüyecek kendi sonsuzluğunun diplerinde
Kimsesiz serçeler konacak yüreğimin pervazlarına
Belki namussuz bir geceye düşer ayrılığımız
Rüzgâra dolanırken simsiyah öfken
Orada olmayacağım
Gece çökecek zamansız boğuk bir yağmur öncesi
Ellerimin titremesine aldırmayacak kelimeler
Dilimi sana ait vedalar kemirecek
Yalancı ihanetlerini dökerken nağme nağme
Sen hiç görmeyeceksin
Onca insan hengame ve niye hep sen
Niye narçiçeği ellerin
Sana rağmen not düşüyorum
-derkenar-
Kabul et ya da etme
Ne önemi var gecenin sonu
Belki de günün önü
Depreşti tıkız hasretim damga damga hüzün
Dağıldı ruhumun serkeş yanı
Bir soğuk
Bir demirden söz
Kaç kere daladı kulaklarımı
Etmem sana ey yâr
- helal etmem-
Bütün aşk haklarımı